Powstańcze biografie

Pietrykowski Wincenty

Pietrykowski Wincenty (1898-1940), s. Franciszka i Anastazji z domu Stefańskiej. Ur. 28.03.1898 r. w Gorzycach. Po przeprowadzce do Kcyni uczęszczał do tutejszej szkoły powszechnej, a następnie kontynuował naukę w Gimnazjum Męskim w Nakle, którą ukończył w 1917 r. Podobnie jak brat Tadeusz uczestniczył w tajnych zebraniach Towarzystwa im. Tomasza Zana w Nakle. Pod koniec nauki został przewodniczącym tajnego stowarzyszenia. Wybuch Powstania Wielkopolskiego przerwał jego naukę na wydziale lekarskim uniwersytetu we Wrocławiu. Razem z ojcem Franciszkiem i bratem Tadeuszem wstąpił do tworzącej się kompanii kcyńskiej. Brał udział w wyzwoleniu miasta w noc sylwestrową 1918/1919 r. Następnie od lutego do 24.06.1919 r. pracował w szpitalu polowym w Kcyni. W wojsku pozostał do 22.03.1921 r. Armię opuścił w stopniu por. Postanowił kontynuować naukę na wydziale lekarskim. Specjalizował się w otolaryngologii i 29.11.1924 r. otrzymał dyplom. Osiedlił się na Śląsku, początkowo w Katowicach, gdzie pracował na Oddziale Usznym Lecznicy Spółki Brackiej. W sierpniu 1927 r. przeniósł się do Rybnika. Tam został ordynatorem Oddziału Laryngologicznego Lecznicy Brackiej. Działał w PCK i zainicjował budowę Ośrodka Zdrowia PCK w Rybniku, który ukończono w 1937 r. Poślubił Janinę z domu Jankowską. Małżonkowie doczekali się 3 dzieci: córek Barbary i Janiny oraz syna Jerzego.
Wincenty Pietrykowski pod koniec sierpnia 1939 r. został zmobilizowany do kadry 504. szpitala w Tarnopolu. Po wkroczeniu Rosjan został 17 września wzięty do niewoli. Planował ucieczkę, ale z uwagi na przebywanie w tarnopolskim więzieniu jego brata Tadeusza zamiar ten porzucił. Starał się o uwolnienie brata. Niestety plan uwolnienia nie powiódł się, a on sam w listopadzie 1939 r. został osadzony w obozie w Starobielsku. Zdążył jeszcze wysłać do rodziny kartkę na Boże Narodzenie. Około kwietnia lub maja 1940 r. został przeniesiony do obozu w Charkowie i tam zamordowany.

autor publikacji : Kamila Czechowska

bibliografia : W. Śmigielski, Mieszkańcy Żnina i okolic w obozach specjalnych NKWD w latach 1939-1940, [w:] Żnińskie Zeszyty Historyczne, nr 20 (jesień-zima 1996), Żnin 1996.

powrót do poprzedniej strony | do góry