Powstańcze biografie

Fikowski Ludwik

Fikowski Ludwik (1883-1979), s. Ignacego i Anny. Ur. 11.06.1883 r. w Mrozowie. Był absolwentem niemieckiej szkoły łąkarskiej. Od 1907 r. pracował na łąkach nadnoteckich należących do dóbr samostrzelskich rodziny Bnińskich, a w okresie międzywojennym pełnił funkcję kierownika stawów rybnych majątku. Brał udział w I wojnie światowej głównie jako sanitariusz, dochodząc do stopnia oberfeldwebla (st. sierż.). Przebywał w Belgii, Holandii i Niemczech. Po powrocie z frontu brał czynny udział w Powstaniu Wielkopolskim. Podczas okupacji hitlerowskiej pracował jako specjalista hodowli ryb. W 1941 r. aresztowany przez gestapo, został osadzony w więzieniu w Bydgoszczy. Szczęśliwie udało mu się stamtąd wydostać. W 1944 r. udzielił schronienia 4 oficerom alianckim (Amerykaninowi, 2 Anglikom i Francuzowi), zbiegłym z alianckiego Oflagu XXI B z Szubina, których ukrywał w budynku gospodarczym aż do oswobodzenia ziemi nadnoteckiej przez Armię Radziecką i Wojsko Polskie. Za waleczność został trzykrotnie odznaczony medalami. Zmarł 6.09.1979 r. w Sadkach. Pochowano go na sadkowskim cmentarzu.

autor publikacji : Katarzyna Hass

bibliografia : Archiwum rodzinne Franciszka Bembnisty z Sadek; Archiwum rodzinne Wacława Fikowskiego.

powrót do poprzedniej strony | do góry