Powstańcze biografie

 Szukaj w bazie danych 
  A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N Ń O P R S Ś T U W Y Z Ż    



Zachwieja Józef

Zachwieja  Józef
Józef Zachwieja (1887-1971), urodzony 9.12.1887 r. w Kotnikach (pow. Mogilno, gm. Strzelno), syn Wincentego (rolnika) i Magdaleny z Jańczaków. Ukończył Szkołę Ludową w Woli Wapowskiej k. Inowrocławia. Do 16.09.1914 r. pozostawał u rodziców, pomagał im w gospodarstwie i uczył się zawodu rolnika. Wtedy to został powołany do obowiązkowej służby w wojsku niemieckim. Walczył na froncie zachodnim w I wojnie światowej, gdzie został poważnie ranny i przebywał dłuższy czas w szpitalu. Powrócił do domu jako trwale niezdolny do służby wojskowej 1.11.1916 r. Po przygodzie z armią niemiecką i walkach na froncie I wojny światowej odbył kurs badania mięsa i po zdaniu egzaminu pełnił agendy i funkcję rewizora mięsa w Pakości w rzeźni miejskiej.
Z chwilą wybuchu Powstania Wielkopolskiego roku 1918/1919 wstąpił jako ochotnik do Straży Ludowej Piaski k. Inowrocławia, gdzie przebywał od 2.01 do 20.02.1919 r. Brał czynny udział m.in. przy rozbiciu posterunku granicznego w Paprosie wraz z braćmi Burzyńskimi. Następnie walczył o wyzwolenie Pakości i Inowrocławia. Po ww. okresie wrócił do domu na skutek złego stanu zdrowia − 66% inwalidztwa. W dalszym ciągu kontynuował obowiązki badacza mięsa, w 1926 r. przeszedł do zawodu rolniczego, nabywając osadę rolniczą w Krzekotowie (85 mórg).
Za udział w powstaniu został odznaczony Odznaką „Powstańca Broni” nr 8923 nadaną przez Zarząd Związku Towarzystw Powstańców i Wojaków w Grudziądzu 4.08.1927 r. W.O.K.VIII. Był to pierwowzór późniejszego Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego z roku 1957.
Jozef Zachwieja udzielał się również w wielu organizacjach. Był między innymi członkiem Rady Banku Ludowego w Pakości, a od 25.01.1935 r. członkiem Związku Weteranów Powstań Narodowych R.P. (ks. ewid. 13679). Należał też do Kółek Rolniczych. W roku 1937 został także przyjęty do Związku Powstańców Wielkopolskich – nr Gł. Księgi Ewid. i nr leg. członk. 15159.
Działalność społeczna i udział w Powstaniu Wielkopolskim nie stały na przeszkodzie zawarcia 
3.02.1920 r. związku małżeńskiego z Wiktorią Kopczyńską. Z tego związku doczekali się sześciorga dzieci.
Życie powstańca, szczególnie po wybuchu II wojny światowej, było narażone ze strony okupanta. Niemcy rozstrzeliwali byłych powstańców wielkopolskich, dziadek uniknął tego dzięki swojej zapobiegliwości. Wszystkie ślady i dowody swojej działalności powstańczej na krótko przed wybuchem wojny schował lub zniszczył. Jednak mimo tego został aresztowany jako zakładnik i osadzony w Kalwarii Pakoskiej we wrześniu 1939 r.
Okres II wojny światowej spędził wraz z całą rodziną na tzw. wygnaniu w powiecie garwolińskim k. Warszawy. W roku 1945 - po zakończeniu jednej z najbardziej krwawych wojen - Józef Zachwieja z całą rodziną powrócił do Krzekotowa na swoje gospodarstwo, by od początku zaczynać ciężką pracę na roli, dla zapewnienia podstawowych potrzeb swej licznej rodziny. 


autor publikacji : Waldemar Owczarzak


  Zachwieja  Józef  Zachwieja  Józef

powrót do poprzedniej strony | do góry


Data wydruku : 2024-04-20
Źródło : Powstanie Wielkopolskie 1918-1919 na Pałukach i Krajnie - ludzie, miejsca, wydarzenia - https://powstanie.szubin.net

Powstanie Wielkopolskie 1918-1919 na Pałukach i Krajnie - ludzie, miejsca, wydarzenia - Muzeum Ziemi Szubińskiej im. Zenona Erdmanna

Dane adresowe

Muzeum Ziemi Szubińskiej
im. Zenona Erdmanna
ul. Szkolna 2
89-200 Szubin

E-mail

powstanie@szubin.net
muzeum@szubin.net

Telefony

52 384 24 75

Godziny otwarcia

w dni powszednie w godzinach od 8.00 do 16.00

Odwiedziny serwisu

dzisiaj12
wczoraj15
razem160141

Muzeum Ziemi Szubińskiej

Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich: Europa inwestująca w obszary wiejskie”.
„Utworzenie strony internetowej i wydanie przewodnika promującego miejsca pamięci narodowej związanej z Powstaniem Wielkopolskim 1918-1919”
współfinansowana jest ze środków Unii Europejskiej w ramach osi 4 – Leader Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007–2013.
Instytucja Zarządzająca PROW 2007–2013 – Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi