Powstańcze biografie

Pietrzak Antoni

Pietrzak Antoni (1891-1972) ppor., ur. 5.06.1891 r. w Siekówku k. Kościana. Syn Wojciecha i Elżbiety z domu Olejnik. Ukończył szkołę powszechną w Siekówku.
W 1912 r. został powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej w armii pruskiej. Po wybuchu I wojny światowej pozostał w jej szeregach aż do 1918 r. Walczył na froncie zachodnim we Francji. Pod Verdun został ciężko ranny odłamkami granatu w nogę. W listopadzie 1918 r. zdezerterował z armii pruskiej i przeszedł na stronę francuską, skąd w grudniu dostał się do rodzinnego Siekówka. 5.01.1919 r. wstąpił do oddziałów powstańczych. Walczył m.in. w rejonie Wolsztyna i Kopanicy. Jego dowódcami byli Ludwik Grześ i ppor./por. Stanisław Borkiewicz. Po zakończeniu działań powstańczych służył do 11.11.1920 r. w szeregach Wojska Polskiego. Służbę zakończył w stopniu plutonowego.
W 1934 r. zakupił w Dziembowie 18 ha ziemi i wybudował dom. Mieszkał tam z rodziną aż do śmierci. W okresie okupacji hitlerowskiej nie był prześladowany – udało się zachować w tajemnicy jego działalność powstańczą. Jedynie jego synowie Józef i Stanisław zostali wysłani na roboty do Niemiec, skąd szczęśliwi wrócili w 1945 r. do Dziembowa.
Do 1939 r. należał do Związku Powstańców Wielkopolskich Koło w Kaczorach.
15.06.1946 r. został członkiem zwyczajnym Związku Powstańców Wielkopolskich 1918-1919, nr weryfikacyjny dyplomu i nr legitymacji 8194. Należał do Koła w Chodzieży, gdzie 22.02.1949 r. został zarejestrowany pod numerem P-7.
Po likwidacji tego związku należał do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację (leg. nr 282876, nr ewidencyjny Okręgu 206718).
W 1948 r. należał do Komunalnej Kasy Oszczędności Powiatu Chodzieskiego w Chodzieży (leg. z 19.08.1948). 26.04.1972 r. został za udział w Powstaniu Wielkopolskim mianowany przez Radę Państwa PRL na stopień podporucznika Wojska Polskiego.
Związek małżeński zawarł w 1922 r. w Siekówku z Marianną Makałą z domu Gruntkowską. Był ojcem 6 dzieci: Józefa (1923-1985), Stanisława (ur. 1927 r.), Ignacego (ur. 30.04.1935 r. w Dziembówku i tam mieszkającego), Mariana (ur. 1945 r.) oraz Stefanii (ur. 1925 r.) i Zofii Heymann (ur. 30.06.1930 r., zamieszkałej w Dziembówku).
Za udział w Powstaniu został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym (leg. nr B-41879 z 27.08.1957).
Zmarł 1.07.1972 r. w Dziembowie, został pochowany na miejscowym cmentarzu parafialnym.

Opracował Wojciech Kicman, Piła lipiec 2013.

autor publikacji : Wojciech Kicman

bibliografia : Archiwum Prezydenta R.P. – wniosek o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego; Informacja – karta Chodzież; Informacje i dokumenty udostępnione przez wnuczkę Wiesławę Ratke.

powrót do poprzedniej strony | do góry