Powstańcze biografie

 Szukaj w bazie danych 
  A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N Ń O P R S Ś T U W Y Z Ż    



Nowicki Edward

Nowicki Edward
Nowicki Edward (1899-1969) sierż., ur. 13.08.1899 r. w Czerniejewie, pow. Gniezno. Syn Antoniego i Józefy. Ukończył szkołę powszechną. W 1916 r. został powołany do służby wojskowej w armii pruskiej, w której służył do końca I wojny światowej. 27.12.1918 r., po dezercji z armii pruskiej, zorganizował piętnastoosobowy oddział w Czerniejewie, uzbrojony w cztery karabiny, i przystąpił do rozbrajania miejscowego posterunku żandarmerii oraz Niemców posiadających broń. Wywiesił sztandar narodowy na gmachu miejscowego urzędu, dając znać, że Czerniejewo jest już polskie. Następnie udał się do niemieckiego majątku w Gębarzewie, gdzie w czasie polowania rozbroił polujących Niemców. Pozyskaną broń oraz furgon żywności przywiózł do dyspozycji oddziału powstańczego w Czerniejewie. Następnie wyruszył z oddziałem w kierunku Gniezna, rozbrajał napotkanych uzbrojonych Niemców. W Gnieźnie wstąpił w szeregi 4 kompanii powstańczej pod dowództwem Wachtla. W kompanii tej walczył w powstaniu do 18.02.1919 r., następnie wstąpił w szeregi polskiego wojska. Służąc w wojsku polskim, został w 1920 r. wezwany do dowódcy kompanii por. Skotarczaka, od którego dowiedział się, że może uczestniczyć w II powstaniu śląskim. Po przekroczeniu granicy udał się do Szopienic, skąd zaopatrywał oddziały powstańcze w broń, amunicje i żywność. Brał również udział w kilku potyczkach z Niemcami. Po zakończeniu Powstania powrócił do macierzystej jednostki wojskowej. Służył do 1922 r., awansując do stopnia sierżanta.
Po 1945 r. mieszkał w Pile przy ul. Chałubińskiego 9. Pracował na PKP.
Należał do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację (nr leg. 285653, nr ewid. Okręgu 207995). Był odznaczony Medalem Niepodległości nadanym 20.11.1933 r., Śląskim Krzyżem Powstańczym po 1957 r., Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym leg. nr 67622 z 9.01.1958 r., Brązowym Krzyżem Zasługi w 1934 r. za pracę na PKP.
Nie figuruje w wykazie powstańców śląskich opublikowanym przez Muzeum Powstań Śląskich.
Zmarł w Pile 3.05.1969 r. Został pochowany na cmentarzu komunalnym w kwat. 11/A-18-3.

Opracował Wojciech Kicman, Piła wrzesień 2013.


autor publikacji : Wojciech Kicman


bibliografia : Kopie wniosków na Wielkopolski Śląski Krzyż Powstańczy.


linki :
Kopie wniosków na Wielkopolski Śląski Krzyż Powstańczy.


powrót do poprzedniej strony | do góry


Data wydruku : 2024-04-25
Źródło : Powstanie Wielkopolskie 1918-1919 na Pałukach i Krajnie - ludzie, miejsca, wydarzenia - https://powstanie.szubin.net

Powstanie Wielkopolskie 1918-1919 na Pałukach i Krajnie - ludzie, miejsca, wydarzenia - Muzeum Ziemi Szubińskiej im. Zenona Erdmanna

Dane adresowe

Muzeum Ziemi Szubińskiej
im. Zenona Erdmanna
ul. Szkolna 2
89-200 Szubin

E-mail

powstanie@szubin.net
muzeum@szubin.net

Telefony

52 384 24 75

Godziny otwarcia

w dni powszednie w godzinach od 8.00 do 16.00

Odwiedziny serwisu

dzisiaj21
wczoraj30
razem160258

Muzeum Ziemi Szubińskiej

Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich: Europa inwestująca w obszary wiejskie”.
„Utworzenie strony internetowej i wydanie przewodnika promującego miejsca pamięci narodowej związanej z Powstaniem Wielkopolskim 1918-1919”
współfinansowana jest ze środków Unii Europejskiej w ramach osi 4 – Leader Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007–2013.
Instytucja Zarządzająca PROW 2007–2013 – Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi