Powstańcze biografie

Bączkowski Stanisław

Bączkowski Stanisław (1906 -1970) sierż., ur. 21.10.1906 r. w Ryczywole, pow. Oborniki Wlkp. Syn Antoniego i Cecylii z domu Jęchorek. Ukończył szkołę powszechną, a po 1919 r. szkołę zawodową. Zdobył zawód ślusarz-kotlarz. Jako małoletni przed wybuchem powstania pozyskiwał broń i amunicję w rejonie Ryczywołu oraz śledził pruskie składy amunicji. Od 6.01.1919 r. w szeregach oddziałów powstańczych wyzwalał okolice Ryczywołu oraz pozyskiwał broń ze znanych sobie pruskich magazynów. Należał do Straży Ludowej w Ryczywole. Jego dowódcą był Maksymilian Benkiem (1884-1940). Jego udział w Powstaniu Wielkopolskim potwierdziła Komisja Weryfikacyjna 20.03.1947, uznając go pod nr 137 za zweryfikowanego Powstańca Wielkopolskiego.
W okresie od 21.03.1928 do 20.10.1929 r. odbywał zasadniczą służbę wojskową w batalionie strzelców w Chojnicach. 15.08.1939 r. został zmobilizowany do 79 pp, a następnie do 80 pp. Walczył w okolicach Kocka, Woli Głuchowskiej i pod Zamościem. 26.10.1939 r. dostał się do niewoli, którą spędził w Stalagu II A w Neubrandenburgu, a następnie w obozie koncentracyjnym w Oranienburgu i obozie karnym w Sachsenbergu, gdzie doczekał 7.05.1945 r. wyzwolenia. Służbę w wojsku polskim zakończył w stopniu sierżanta. Po 1920 r. pracował jako czeladnik w Fabryce Maszyn w Chodzieży, a po 1929 r. jako ślusarz-tokarz w dziale silników spalinowych i parowych. Mieszkał w Byszkach. Po 1945 r. pracował w Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego w Pile jako ślusarz. Należał do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację (leg. nr 62972, nr ewidencji Okręgu 209968, nr weryfikacyjny 137). W dniu 22.10.1945 r. zawarł w Nowej Wsi Ujskiej związek małżeński z Pelagią Politycką, urodzoną w Byszkach (30.12.1916-26.02.2006).
Był ojcem Sylweriusza (ur. 9.03.1949 r.) i Stanisława (ur. 25.08.1951 r.), którzy urodzili się w domu rodzinnym w Byszkach. Za udział w Powstaniu Wielkopolskim i działaniach wojennych został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym w 1957 r., Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945 (dyplom Urzędu Rady Ministrów z 1.12.1957 r.), Pamiątkową Odznaką Środowiska Kleberczyków (leg. nr 17/P z 5.10.1986 r.), Odznaką Grunwaldzką, odznaką „Przodujący Kolejarz”. Zmarł 1.11.1970 r. w Byszkach. Pochowany został razem z żoną na cmentarzu parafialnym w Chodzieży w kwat. E1-13-18. Na nagrobku napis: POWSTANIEC WLKP 1918-1919.

Opracowała Dorota Marciniak i Wojciech Kicman, Piła wrzesień 2013.

autor publikacji : Dorota Marciniak, Wojciech Kicman

bibliografia : Archiwum Prezydenta RP – wniosek o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego

powrót do poprzedniej strony | do góry