Powstańcze biografie

Ida Jan

Ida Jan (1893-1975) szer., ur. 2.02.1893 r. w miejscowości Krosin k. Połajewa, pow. Oborniki Wielkopolskie. Syn Antoniego i Katarzyny. Ukończył szkołę powszechną i wyuczył się zawodu ślusarza. W latach 1914-1916 uczestniczył w szeregach wojska pruskiego w I wojnie światowej. Zwolniony z wojska po stwierdzeniu 75 % inwalidztwa. W grudniu 1918 r. stanął w szeregach wojsk powstańczych i walczył w kompanii czarnkowskiej pod dowództwem por. Pokrywki.
Jego udział w powstaniu został poświadczony przez Centralne Archiwum Wojskowe (nr 5329/WCZ/CH z 11.05.1970 r.).
W grudniu 1939 r. aresztowany na trzy tygodnie przez gestapo. Ponownie aresztowany w listopadzie 1940 r. za zbieranie składek na wdowy i sieroty po poległych w 1939 r. żołnierzach polskich. Został skazany na trzy lata więzienia, a następnie wywieziony do Niemiec na roboty przymusowe.
W okresie okupacji stracił syna i córkę, zostali wywiezieni na roboty przymusowe. Druga córka była więźniem obozu koncentracyjnego Ravensbrück („królik doświadczalny”).
Po 1945 r. pracował na PKP, skąd przeszedł na emeryturę. Mieszkał w Pile przy ul. Buczka 23.
Żonaty z Anną (18.09.1898-1.10.1975).
Był członkiem Związku Bojowników o Wolność i Demokrację (leg. nr 16555, nr ewidencyjny Okręgu 232265). Został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym po 1970 r.
Zmarł w Pile 11.01.1975 r. Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Pile, kwat. 11A/19-2. Obok w grobie pochowano jego żonę Annę. Nagrobek został zlikwidowany w 2005 r.

Opracował Wojciech Kicman, Piła marzec 2013.

autor publikacji : Wojciech Kicman

bibliografia : Archiwum Prezydenta RP – wniosek o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego.

powrót do poprzedniej strony | do góry