Powstańcze biografie
Dobrowolski Franciszek
Franciszek Dobrowolski (1898-1955) ur. 14.01.1898 r. w miejscowości Buczek (powiat lubawski) w rodzinie murarza Antoniego i gospodyni domowej Magdaleny Olszewskiej. Ukończył pruską szkołę ludową. Następnie osiedlił się na Pałukach. Gdy powołany został w szeregi zaborczego wojska, mieszkał w Paryżu koło Żnina. Brał udział w I wojnie światowej. Od 18.11.1916 r. do 11.11.1918 r. służył w pruskiej piechocie jako strzelec. Walczył na froncie francuskim, między innymi we Flandrii. Ranny w lewą nogę 28.05.1917 r. Za udział w I wojnie światowej otrzymał Krzyż Żelazny II klasy.31.12.1918 r. wstąpił w szeregi kompanii juncewskiej pod dowództwo Stefana Kubiaka. Walczył 11.01.1919 r. pod Żninem, a następnie pod Szubinem. 10.02.1919 r. wcielony do 4 Pułku Piechoty Wielkopolskiej. Udział w powstaniu został potwierdzony przez DOK VII 25.01.1939 r. i 12.01.1971 r. przez CAW, które wydał zaświadczenie, że przed 1939 r. został Franciszek Dobrowolski zweryfikowany jako powstaniec wielkopolski i ujęty w ewidencji Biura Historycznego DOK-VII w Poznaniu pod nr 4155. 1.01.1934 r. wstąpił w szeregi organizacji skupiającej weteranów w Szubinie. Był członkiem m.in. Związku Powstańców Wielkopolskich. 24.03.1920 r. awansowany na starszego strzelca. 26.07.1920 r. ranny na froncie polsko-bolszewickim w nogę, w wyniku czego przebywał w szpitalu. 24.08.1920 r. powrócił na front w szeregi 58 pp. 13.10.1920 r. skierowany do 1 komp. batalionu zapasowego 58 pp, a następnie 4.01.1921 r. przesunięty do 2 komp. 58 pp. 15.07.1921 r. bezterminowo zwolniony z wojska. W rezerwie odbywał ćwiczenia wojskowe w szeregach 61 pp. 24.11.1923 r. mianowany kapralem.
Po powrocie z wojska pracował jako robotnik na majątkach, m.in. w Paryżu, Cerekwicy, Słębowie, Nadborowie, Górze. W 1934 r. przeniósł się do Szubina. Pracował jak drożnik, m.in. na trasie Nakło - Grzeczna Panna. Po zakończeniu II wojny światowej 13.01.1946 r. wstąpił w szeregi Związku Zawodowego Pracowników Drogowych w Szubinie. Pracował w Powiatowym Zarządzie Drogowym, w Rejonie Eksploatacji Dróg Publicznych w Szubinie.
Posiadał Odznakę Pamiątkową Wojsk Wielkopolskich Baonu Zapasowego 58 Pułku Piechoty Wielkopolskiej nr 508. W okresie dwudziestolecia międzywojennego odznaczony został Krzyżem Walecznych nadanym rozkazem nr 91 dowództwa 14 dyw. 58 pp z 1.07.1921 r.; Medalem Niepodległości nr 39293 w 1930 r.
W związek małżeński wstąpił 24.10.1921 r. z Pelagią Nitka (ur. 6.02.1901 r. w Łochowie koło Szubina, zm. 16.05.1979 r.). Małżonkowie wychowali troje dzieci: Teresę (ur. 1933 r.), Czesława (ur. 1925 r.) i Edmunda (1930 r.). Franciszek Dobrowolski zmarł 1.05.1955 r.
autor publikacji : Kamila Czechowska
bibliografia : Archiwum rodziny
powrót do poprzedniej strony | do góry
Data wydruku : 2024-11-21
Źródło : Powstanie Wielkopolskie 1918-1919 na Pałukach i Krajnie - ludzie, miejsca, wydarzenia - https://powstanie.szubin.net
Powstanie Wielkopolskie 1918-1919 na Pałukach i Krajnie - ludzie, miejsca, wydarzenia - Muzeum Ziemi Szubińskiej im. Zenona Erdmanna
Dane adresowe
Muzeum Ziemi Szubińskiej
im. Zenona Erdmanna
ul. Szkolna 2
89-200 Szubin
E-mail
powstanie@szubin.net
muzeum@szubin.net
Telefony
52 384 24 75
Godziny otwarcia
w dni powszednie w godzinach od 8.00 do 16.00
Odwiedziny serwisu
dzisiaj8
wczoraj19
razem163966
Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich: Europa inwestująca w obszary wiejskie”.
„Utworzenie strony internetowej i wydanie przewodnika promującego miejsca pamięci narodowej związanej z Powstaniem Wielkopolskim 1918-1919”
współfinansowana jest ze środków Unii Europejskiej w ramach osi 4 – Leader Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007–2013.
Instytucja Zarządzająca PROW 2007–2013 – Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi
„Utworzenie strony internetowej i wydanie przewodnika promującego miejsca pamięci narodowej związanej z Powstaniem Wielkopolskim 1918-1919”
współfinansowana jest ze środków Unii Europejskiej w ramach osi 4 – Leader Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007–2013.
Instytucja Zarządzająca PROW 2007–2013 – Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi