Powstańcze biografie

Marendowski Franciszek

Franciszek Marendowski (1894-1984) ur. 9.12.1894 r. w Remielicach Królewskich, w powiecie Kłobuck (Śląsk) w rodzinie małorolnych Marcina i Julianny Zielińskiej. Ukończył siedem klas szkoły powszechnej. Jako dziesięciolatek pracował dorywczo u większych gospodarzy, pasąc krowy i pracując w polu. Gdy miał czternaście lat wyjechał do pracy sezonowej w Niemczech. W grudniu 1916 r. wrócił w rodzinne strony. Wtedy po raz pierwszy się ożenił. W listopadzie 1918 r. brał udział w akcjach rozbrajania Niemców w okolicach Częstochowy. 22.12.1918 r. wyjechał do Poznania. Po wybuchu powstania wstąpił w jego szeregi, walcząc w 4 komp. 1 pp. W marcu 1919 r. został wysłany na front wojny polsko-bolszewickiej, w okolice Lwowa. Zwolniony z wojska 28.11.1920 r. Osiedlił się w Szubinie i pracował w okresie międzywojennym jako robotnik. Od 1926 r. pracował w zakładach wapiennych w Wapiennie koło Piechcina. Nie uzyskał mandatu, ale zagłosowało na niego 180 osób. W okresie dwudziestolecia międzywojennego działał w partii socjalistycznej. W 1927 r. startował z listy bezpartyjnej do Rady Miejskiej w Szubinie. W 1931 r. miał proces sądowy w Sądzie Okręgowym w Bydgoszczy za rozbijanie wieców przedwyborczych na terenie powiatu szubińskiego i mogileńskiego. W 1932 r. został wybrany radnym miejskim. 10.10.1935 r. został zweryfikowany jako powstaniec wielkopolski i był członkiem organizacji skupiającej weteranów w Szubinie. W 1938 r. działał na rzecz Powiatowego Obywatelskiego Komitetu Pomocy Zimowej Bezrobotnym w Szubinie. W czasie II wojny światowej pracował jako robotnik rolny u Niemca Franza Stencel w Sosnówcu (powiat szubiński). Gdy w obawie przed frontem rosyjskim w styczniu 1945 r. Niemcy z terenu powiatu rozpoczęli ewakuację, Marendowski został zmuszony do powożenia jednym z podwodów. Trafił do Niemiec i tam został wyzwolony przez Anglików, a następnie trafił do obozu przejściowego, z którego został zwolniony w październiku 1945 r. Po powrocie do Polski objął niewielkie gospodarstwo rolne, które następnie sprzedał. Działał w partii, w Miejskiej Radzie Narodowej, był członkiem Kolegium Karno-Administracyjnego, członkiem zarządu Gminnej Spółdzielni w Szubinie. W 1956 r. porzucił legitymację partyjną PZPR i pozostał bezpartyjny. Jako działacz społeczny brał udział w pracach komisji wyborczych do sejmu i rad narodowych. Zapisał się 17.09.1970 r. do ZBoWiD-u w Szubinie i działał w komisji rewizyjnej. Odznaczony został Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Ojciec dwóch synów. Zmarł 20.11.1984 r.

autor publikacji : Kamila Czechowska

bibliografia : „Orędownik Powiatu Szubińskiego”, 10.12.1938, nr 99, R. XIX, s. 1; Archiwum Zarządu Oddziału ZK RP i BWP w Bydgoszczy - Obecnie w CAW.

powrót do poprzedniej strony | do góry