Powstańcze biografie

Żelazny Stanisław

Żelazny Stanisław (1893-1966) st. strz., ur. 10.11.1893 r. w Brzostowie koło Miasteczka Krajeńskiego. Syn Sylwestra i Elżbiety. Ukończył szkołę powszechną.
Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim od 1.01.1919 r. Walczył pod Budzyniem, Podaninem, Radwankami i Podstolicami pod dowództwem ppor./płk. Ignacego Wegnera (1892-1992) i ppor./kpt. Maksymiliana Bartscha (1892-1940).
Mieszkał w Szamocinie, a następnie w Pile przy ul. Okrzei 16 m.12 (pod tym numerem już nikt nie mieszka). Od 1.07.1958 r. przeszedł na emeryturę.
Był członkiem Związku Bojowników o Wolność i Demokrację (leg. nr 205227, nr ewid. Okręgu 214205). Po 1958 r. został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.
Zmarł 11.03.1966 r. Pochowany z żoną Heleną Bocianowską, córką Walerii Figińskiej, urodzoną w Kurowie (13.05.1899-18.08.1984), na cmentarzu komunalnym w Pile, kwat. 1/A-11-1. Na nagrobku napis: "P.WIELKOPOLSKI Z 1918".
W drodze powstańczej Żelaznego jest duży zamęt. Wiem, że był w kompanii połanieckiej tzw. drugiej. Później w tworzącym się batalionie budzyńskim 4 Pułku Strzelców Wlkp. W wojnie z Rosją sowiecką walczył w kompanii por. Bartscha. Ma też za sobą „szlak białoruski”.

Opracował Wojciech Kicman, Piła maj 2012.

autor publikacji : Wojciech Kicman

bibliografia : Archiwum Prezydenta RP – wniosek o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego.

powrót do poprzedniej strony | do góry