Powstańcze biografie

Bielecki Julian

Bielecki Julian (1902-1986) plut., ur. 16.02.1902 r. w Białej Podlaskiej (USC Biała Podlaska 61/1902). Syn Andrzeja i Stanisławy Niepogody. Ukończył 6 klas szkoły powszechnej. 2.01.1919 r. wstąpił do oddziałów powstańczych i pod dowództwem ppor./kpt. Pawła Cyma (1894-1949) walczył pod Gnieznem, Trzemesznem, Mogilnem, Strzelnem, Kruszwicą i Inowrocławiem. Po zakończeniu działań powstańczych pozostał w Wojsku Polskim.
Służył do 1939 r. w 34. Pułku Piechoty. Awansował do stopnia plutonowego. W wojnie obronnej 1939 walczył pod Kutnem i w obronie Warszawy. Po kapitulacji 29.09.1939 r. dostał się do niewoli niemieckiej i przebywał w obozie jenieckim w miejscowości Swatyk pod Frankfurtem nad Odrą. Wyzwolony został 5.05.1945 r., a w lipcu powrócił do Polski. Mieszkał do 1956 r. w Ługach Ujskich, a następnie w Pile przy ul. 14-lutego 32 i Mickiewicza 103 b/2.
Pracował w Rejonie Budynków Mieszkalnych PKP nieprzerwanie do października 1965 r., kiedy to przeszedł na rentę. Należał do Koła Związku Bojowników o Wolność i Demokrację przy Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego w Pile. Jego wniosek o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego opiniowała Krajowa Komisja Weteranów Powstania Wielkopolskiego 1918/19. W dniu 4.06.1959 r. zawarł związek małżeński z Zofią (15.05.1914-6.06.1999) (USC Piła 111/1959). Julian Bielecki został odznaczony m.in.: Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym po 1973 r.; Medalem Za Warszawę 1939-1945 w dniu 15.06.1973; Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945 w dniu 10.05.1972; Odznaką Grunwaldzką w dniu 10.05.1973. Zmarł 14.04.1986 r. w Pile (USC Piła 139/86). Pochowany wspólnie z żoną Zofią na cmentarzu komunalnym, kwat. 6/A-17-16.

Opracował Wojciech Kicman, Piła kwiecień 2012.

autor publikacji : Wojciech Kicman

bibliografia : W. Kicman, Bielecki Julian, [biogram w:] Słownik Powstańców Wielkopolskich, t. IX, Poznań 2012; Archiwum Prezydenta RP – wniosek o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego.

powrót do poprzedniej strony | do góry