Powstańcze biografie

 Szukaj w bazie danych 

  A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N Ń O P R S Ś T U W Y Z Ż    

Filipiak Jan

Jan Filipiak urodził się 17.12.1891 r. na Janowie (obecnie Zieliniec). Mieszkał w Zielińcu. Zmarł 10.02.1919 r. na polu walki, najprawdopodobniej w okolicach Rynarzewa podczas prób wysadzenia i przejęcia niemieckiego pociągu pancernego „Panzerzug 22”. Bohater wstępuje w szeregi powstańcze po rozpoczęciu pierwszych walk o wolność wielkopolskiej ziemi. Brał udział w głośnej bitwie o Szubin oraz w próbie wysadzenia niemieckiego pociągu pancernego jako sierżant Pierwszego Wielkopolskiego Batalionu Saperów. Najprawdopodobniej próba odbicia pociągu z niemiecką amunicją miała miejsce w okolicach Rynarzewa. Jan został tam postrzelony przez niemieckiego żołnierza. Umarł 10 lutego (poniedziałek) w szpitalu w Szubinie, kilka dni po postrzale. Ciało Jana Filipiaka zostało przewiezione do Wrześni. Tam nastąpiła identyfikacja zwłok przez ojca – Andrzeja Filipiaka. Miejsce pochówku nie było jednoznacznie nakreślone. Jan Filipiak spoczął na cmentarzu parafii, w której urodził się i mieszkał. Pogrzeb odbył się po 11 dniach od śmierci. Jak podają opowiadania, uroczystość miała charakter państwowy. W pogrzebie uczestniczyło wojsko. Oddane zostały salwy honorowe, a na niebie nad cmentarzem w tym dniu pojawiły się wojskowe samoloty.
Uroczystość odsłoniecia nowego pomnika na cmentarzu w Zielińcu -ZOBACZ TUTAJ
W uzupełnieniu biogramu Jana Filipiaka: Podczas I wojny światowej walczył jako pionier (saper) w 2 kompanii polnej I Pionier -Bataillon nr 11 wchodzący w skład 38 Feldartillerie Brigade, która wchodziła z kolei w skład 38 Infanterie Division (dywizji piechoty). W krótkim okresie został dwukrotnie lekko ranny, a mianowicie prawdopodobnie w lutym 1915 r., na tyle, że pozostał w oddziale oraz w dniu 29.03.1915 r. przez wypadek lekko skaleczony. W tym czasie walki toczono w Polsce (Królestwie) o Stolniki. Znalazłem go na liście powstańców I kompanii wrzesińskiej pod dowództwem Jana Bartkowiaka.Należy to rozumieć, że był tam zaewidencjonowany i służył przynajmniej początkowo, później mógł zostać przeniesiony do innego oddziału, gdyż oddziały wrzesińskie zostały po klęsce w bitwie szubińskiej 8.01. 1919 r. rozczłonkowane (oprócz oddziału Beutlera i c.k.m. Alojzego Nowaka - Józefa Trawińskiego).
Uzupełnienie autorstwa Michał Pawełczyk

autor publikacji : Piotr S. Adamczewski/Michał Pawełczyk

powrót do poprzedniej strony | do góry