Powstańcze biografie

Ostrowska Kazimiera

Ostrowska Kazimiera z Budnych (1905-1980), ur. 20.02.1905 r. w Inowrocławiu w rodzinie kupca Józefa Budnego h. Jastrzębiec i Anastazji Czechowicz-Snopek.
Od najmłodszych lat wychowywana wraz z rodzeństwem w duchu patriotyzmu i umiłowania ojczyzny. Ojciec m.in. zabierał dzieci na zebrania organizacji „Wyzwolenie”, aby pogłębiały swoje wiadomości o Polsce i tyranii zaborców. Cała rodzina Budnych zaangażowała się w walkę w Powstaniu Wielkopolskim.
Kazimiera, mieszkała wówczas z rodzicami w Złotnikach Kujawskich, była łączniczką i kurierem, miała wówczas 12 lat. Często w mroźne dni, nocą w śniegu z siostrą Zofią pokonywały drogę do Tuczna i Inowrocławia. W czasie walk o Inowrocław przenosiła meldunki pod gradem kul. Przed bitwą o Złotniki Kuj. z mamą i siostrą gromadziły opatrunki i żywność dla walczących. Szyły opaski oraz z flag niemieckich przygotowywały flagi polskie. Gdy rozgorzała walka w Złotnikach Kuj., przeprowadziła wśród wystrzałów lekarzy do punktu sanitarnego w mleczarni i tam pomagała przy rannych. Po wyzwoleniu wsi nadal była sanitariuszką, pomagała przy rannych zwożonych spod Nowej Wsi Wielkiej, Szubina i Łabiszyna. Za udział w powstaniu odznaczona pamiątkowym krzyżem „Powstańcowi Broni Wdzięczni Wielkopolanie” oraz „Wielkopolskim Krzyżem Zasługi”.
Po powstaniu i ukończeniu szkoły pracowała w Organizacji Orląt Polskich „Splot” na Wileńszczyźnie, później mieszkała w Warszawie. We wrześniu 1939 r. mieszkając w Wilnie wraz z mężem brała udział w walkach z Niemcami. W czasie okupacji mieszkała w Krakowie, pomagała potrzebującym pomocy, żołnierzom rannym w walkach wrześniowych, przechowywała dziewczęta zbiegłe z transportu do Niemiec, również pochodzenia żydowskiego. Wychowywała przez dwa lata dzieci z Zamojszczyzny, które po wojnie odebrał ojciec wracający z obozu w Oświęcimiu. W 1945 r. przeniosła się do Gdańska, gdzie pracowała społecznie, przyjmując repatriantów. Prowadziła z ramienia ministerstwa repatriacji działalność osadniczą i poszukiwania rodzin. Działała w Związku Powstańców i Wojaków w Gdańsku. Po przeniesieniu do Warszawy działała w ZBoWiD oraz Zarządzie Wojewódzkiej Komisji Powstańców Wielkopolskich.
Zmarła 5.12.1980 r. w Warszawie i spoczywa na Powązkach w kwaterze powstańczej. Z mężem Tadeuszem Ostrowskim, inżynierem hutnictwa, wychowała w duchu patriotyzmu i miłości do ojczyzny córkę Ewę (1935 r.) z zawodu lekarza, która mieszka w Warszawie.

autor publikacji : Grzegorz Weber

bibliografia : Opracowano na podstawie pamiątek i relacji rodzinnych wnuka Stanisława Jastrzębiec-Budnego i jego żony Marii oraz wspomnień Kazimiery Ostrowskiej z Budnych znajdujących się w muzeum Jana Kasprowicza w Inowrocławiu i Wspomnień Powstańców Wielkopolskich, Poznań 1970 r.

powrót do poprzedniej strony | do góry