Powstańcze biografie

 Szukaj w bazie danych 

  A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N Ń O P R S Ś T U W Y Z Ż    

Budny Antoni

Budny Antoni h. Jastrzębiec (1902-1939). Urodzony 18.11.1902 r. w Inowrocławiu w rodzinie kupca Józefa Budnego h. Jastrzębiec i Anastazji Czechowicz-Snopek.
Wychowany wraz z rodzeństwem, a było ich ośmioro, w duchu patriotyzmu i miłości do Polski. Kiedy miał 16 lat, zaangażował się w walkę o niepodległość. Przed wybuchem powstania był łącznikiem, wraz z rodziną czynnie wziął udział w walkach o Inowrocław 6.01.1919 r., Złotniki Kujawskie 11-12.01.1919 r. oraz w walkach o Łabiszyn. Dowoził amunicję walczącym o Inowrocław. Gdy toczyły się walki o Złotniki, został schwytany przez Grenzschutz wraz z wozem pełnym amunicji. Torturowany i zamknięty w szopie, udało mu się uciec, zabierając Niemcowi karabin. Z bronią stanął do walki pod dowództwem por. Edmunda Kaźmierskiego o dworzec w Złotnikach Kujawskich. W tym czasie jego matka i siostry opatrywały rannych i przygotowywały dla powstańców żywność. Ojciec dowodził odziałem walczącym w rejonie cmentarza.
Po wyzwoleniu Złotnik brał udział w krwawych starciach pod Szubinem, gdzie dostał się w zasadzkę, z której udało mu się ujść z życiem. Walczył w tym rejonie aż do rozejmu. Po powstaniu 14.04.1919 r. wstąpił do wojska polskiego i brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej.
W latach 1921-23 uczył się zawodu w Szkole Rolniczej Wielkopolskiej Izby Rolniczej w Inowrocławiu. W grudniu 1923 r. został wcielony do 59 pp. w Inowrocławiu, skończył tam szkołę podoficerską i 30.12.1925 r. przeszedł do rezerwy w stopniu plutonowego. Pełnił również funkcję komendanta Towarzystwa Powstańców i Wojaków w Złotnikach Kujawskich, był też członkiem Związku Zachodniego. Do 1928 r. pracował w Komisariacie Obwodowym w Złotnikach Kuj. jako urzędnik, do 1929 r. był urzędnikiem gospodarczym w majątku Płonkowo pow. Inowrocław, następnie w majątku Grzybno pow. Chełmno u pana Wacława Hulewicza. Do 1935 r. był zarządcą w majątku w Trzebczu Król. pow. Chełmno. Przed wybuchem II wojny światowej nabył od państwa osadę z majątku w Trzebczu Królewskim i prowadził własne gospodarstwo.
W 1939 r. po wybuchu wojny został aresztowany i nieludzko katowany przez kilkanaście dni. Zginął rozstrzelany 4 listopada w Piaskach, niedaleko Dorposza Szlacheckiego pow. Chełmno. Spoczywa tam w zbiorowej mogile rozstrzelanych.
Za udział w Powstaniu Wielkopolskim odznaczony pamiątkowym krzyżem „Powstańcowi Broni Wdzięczni Wielkopolanie”.
W Trzebiczu zawarł związek małżeński z Heleną Kalinowską, mieli dwoje dzieci: Grażynę (1937 r.), nauczycielkę, oraz Zbigniewa (1939 r.), technika spożywczego.

autor publikacji : Grzegorz Weber

bibliografia : Opracowano na podstawie zapisków żony Heleny Jastrzębiec-Budnej, spisanych przez syna Zbigniewa w dniu 5.03.2006 r.

powrót do poprzedniej strony | do góry