Powstańcze biografie

 Szukaj w bazie danych 

  A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N Ń O P R S Ś T U W Y Z Ż    

Brzozowski Józef

Brzozowski Józef (1900-1979), ur. 14.05.1900 r. w Omule pow. lubawski. Syn Antoniego Brzozowskiego i Matyldy z domu Kamosińskiej. Uczęszczał do szkoły powszechnej w Omulu. Był strasznym rozrabiaką, chciał się uczyć w języku polskim, za co nauczyciel sprawił mu nieznośne katusze, zaczął organizować strajki szkolne. Zaczęły się pogłoski o stworzeniu Niepodległej Polski. Pod namową swego kuzyna Stanisława Ossowskiego z Najmowa pow. Brodnica zaczął werbować żołnierzy do szeregów polskich. Tu zaczęli ścigać ich Niemcy, z grupą zwerbowanych kolegów żołnierzy z Lubawy uciekł do Inowrocławia.  Następnie zbiegł do Inowrocławia 18.12.1918 r. Od tego dnia zaczął uczestniczyć w działaniach niepodległościowych, a następnie w powstaniu wielkopolskim aż do końca powstania.Walczył pod Inowrocławiem, Złotnikami Kujawskimi, Turkowem, Nakłem, Chojnicami i Tucholą, a następnie pod Lesznem i Rawiczem. Walczył w 5 pp. Strzelców Wielkopolskich. Został przeniesiony do 9 pp. Strzelców Wielkopolskich.  Potem, gdy zaczęła się wojna bolszewicka,trafił na front. Uczestniczył w bitwach 9 pp., a w końcowej fazie już w 67 pp. Został ranny w nogę, był leczony w szpitalu wojskowym w Jarocinie, po wyleczeniu wrócił do pułku. Po zakończeniu wojny bolszewickiej część 67 pp. stacjonowała w Brodnicy, druga część w Toruniu na Rudaku. Do lipca 1939 r. był w stopniu st. sierżanta. Oficerowie i podoficerowie związani z Powstaniem Wielkopolskim po 1926 r. mieli małe szanse na awans. W kampanii wrześniowej został ranny w nogę w bitwie nad Bzurą pod Sarnikami. Trafił do niewoli niemieckiej z której w grupie siedemnastu kolegów uciekł i wrócił do Brodnicy pod koniec października 1939. W czasie II wojny światowej działał w podziemiu w rejonie Brodnicy. Po wojnie w styczniu 1945 pracował w Rejonowej Komendzie Uzupełnień w Brodnicy. W końcu 1945 r. chciał się zdemobilizować i trzykrotnie udawał się w tym temacie do stolicy. Otrzymał obietnicę, że jak uruchomi parowozownię w Żaganiu to będzie mógł przejść do cywila. Udało mu się to i z munduru wojskowego przebrał się w mundur kolejowy i starał się o przeniesienie do Iławy DOKP Gdańsk. Udało się to w 1953 r. Pracował tam do 1960 r. i przeszedł na emeryturę. W związek małżeński wstąpił z Jadwigą z domu Granica w 1926 r. w Brodnicy. Małżonkowie doczekali się dwójki dzieci: Józef (1926-1994) i Piotr (1942-). Zmarł 30.07.1979 r. w Brodnicy i pochowany został w grobowcu rodzinnym na cmentarzu parafialnym.

autor publikacji : Piotr Brzozowski

bibliografia :

powrót do poprzedniej strony | do góry