Powstańcze biografie

Boguszyński Jan

Boguszyński Jan (1898-1975), pochodził z rodziny rolniczej. Ur. 14.03.1898 r. w Łowęcicach, dawny powiat jarociński. W roku 1912 ukończył szkołę powszechną w Wojciechowie. W latach 1912-1915 uczęszczał do szkoły zawodowej w Jarocinie i pracował jako uczeń w prywatnym warsztacie krawieckim. W 1916 r. zdał egzamin czeladniczy w Izbie Rzemieślniczej w Poznaniu. Jak wielu Polaków mieszkających w zaborze pruskim w 1917 r. został powołany do armii niemieckiej. Służył w niej do wybuchu rewolucji w Niemczech w 1918 r. W powstałym chaosie oddalił się samowolnie z oddziału i wrócił w strony rodzinne. Gdy wybuchło Powstanie Wielkopolskie, przedostał się do Poznania i brał udział w walkach ulicznych. 16.01.1919 r. wstąpił w szeregi 10. Płk. Strzel. Wlkp. pod bezpośrednie dowództwo por. Andrzeja Kopy. Wraz z pułkiem uczestniczył w walkach z niemieckimi oddziałami Grenzschutzu pod Margoninem, Kępnem i Zbąszyniem. Gdy po zakończeniu powstania pułk wszedł w skład Wojska Polskiego, Boguszyński jako żołnierz 4. kompanii uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej na froncie południowym.
W 1921 r. został zwolniony do rezerwy i wrócił do Jarocina. Sześć lat pracował jako czeladnik w kilku prywatnych warsztatach krawieckich. W 1928 r. zawarł związek małżeński z Konstancją Perczak. W tym okresie zakład wychowawczy w Szubinie poszukiwał nowego krawca w miejsce odchodzącego na emeryturę. Jan Boguszyński zgłosił swą kandydaturę wspartą rekomendacjami dyrektora podobnego zakładu w sąsiadującej z Łowęcicami Cerkwicą. Pracę podjął we wrześniu 1927 r. po zdaniu egzaminu mistrzowskiego przed komisją w Bydgoszczy. Dla wychowanków był nauczycielem zawodu. Funkcję tę pełnił do wybuchu II wojny światowej. W czasie okupacji pracował w Szubinie w niemieckim zakładzie krawieckim z nakazu urzędu pracy. Władze okupacyjne zgromadziły w nim i zatrudniły krawców Polaków z miasta i okolicy. W 1946 r. wrócił do zakładu wychowawczego i do przejścia na emeryturę w 1963 r. nadal uczył wychowanków zawodu. W mieście brał aktywny udział w pracach cechu krawców. Przewodniczył czeladniczym komisjom egzaminacyjnym.
Za udział w Powstaniu Wielkopolskim został mianowany w 1972 r. na stopień ppor. rez., a rok później odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł w Szubinie 4.02.1975 r.

autor publikacji : Mieczysław Boguszyński

bibliografia : Archiwum rodzinne autora.

powrót do poprzedniej strony | do góry