Powstańcze biografie

Skrzypczak Ignacy

Skrzypczak Ignacy (1880-1959), ur. 31.07.1880 r. w Obrzycku. Syn Franciszka. Tu ukończył szkołę powszechną i pracował jako dróżnik. W latach 1914-1918 służył w armii pruskiej.
Po wybuchu Powstania Wielkopolskiego 5.01.1919 r. wstąpił jako ochotnik w szeregi kompanii czarnkowskiej i brał aktywny udział w obronie Czarnkowa 8.01.1919 r., alarmując mieszkańców przy pomocy werbla o skradających się do centrum miasta niemieckich żołnierzach. Podczas tych walk został ranny w udo. Po kilku dniach pobytu w szpitalu, poruszając się o kulach, pełnił funkcję kwatermistrza oddziału. Po zakończeniu walk służył w Wojsku Polskim, z którego został zwolniony 5.03.1920 r. Odznaczony został Odznaką Centralnego Związku Powstańców i Wojaków „Powstańcowi Broni Wdzięczna Wielkopolska”. Udział Ignacego Skrzypczaka w Powstaniu Wielkopolskim został zweryfikowany pod nr 920 i potwierdzony Dyplomem Uznania nadanym przez Zarząd Główny Związku Powstańców Wielkopolskich (Poznań 27.12.1948 r.).
W latach 1920-1939 pracował jako dróżnik w rejonie drogowym Czarnków.
W 1905 r. zawarł związek małżeński z Marianną z domu Winiecką (24.12.1879-2.05.1955). Był ojcem 8 dzieci, synów: Franciszka (podoficera zawodowego Wojska Polskiego), Stanisława (1919-1977), Waleriana (30.11.1922-10.09.1988, zmarłego i pochowanego w Pile), Andrzeja (1926-1947, poszukiwanego przez Urząd Bezpieczeństwa, zmarłego tragicznie) oraz Kazimierza (ur. 1913, zaginął po 1939 r. wzięty do niewoli niemieckiej) oraz córek: Wiktorii (7.12.1905-15.02.1955, zmarłej w Pile), Anny (2.07.1910-13.09.2003, zmarłej w Bydgoszczy) i Walerii (4.09.1912-30.06.1982, zmarłej w Szczecinie).
Ignacy Skrzypczak mieszkał z rodziną w Czarnkowie przy ul. Wronieckiej. Po wybuchu II wojny światowej został 3.09.1939 r. aresztowany i do końca wojny przebywał w obozie koncentracyjnym, początkowo Sachsenhausen, a następnie Buchenwald, gdzie szczęśliwie doczekał końca wojny. Do Czarnkowa wrócił latem 1945 r.
Za zasługi w pracy niepodległościowej został przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej 19.06.1938 r. odznaczony Medalem Niepodległości.
Był jak cała rodzina niezwykle muzykalny, grywał na wszystkich instrumentach z wyjątkiem akordeonu.
Zmarł w Czarnkowie 20.10.1959 r. i został pochowany obok żony na miejscowym cmentarzu parafialnym. Grób już nie istnieje.

Ignacy Skrzypczak napisał raport o swoim udziale w walkach o Czarnków, który znajduje się w Archiwum Państwowym w Poznaniu - życiorysy powstańców, teczka 475.
Władysław Pilawski w książce Ziemia Czarnkowska w walce o wolność 1918-1919 (Czarnków 2006) podaje błędnie jego imię jako Jan, a nie prawidłowe Ignacy. Zofia Barnaś podaje nieco inne dane m.in. dzień urodzenia - 27 października oraz informacje, że był odznaczony Krzyżem Walecznych i Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.

autor publikacji : Wojciech Kicman

bibliografia : Zofia Barnaś Słownik biograficzny Powstańców Wielkopolskiej „Ziemi Nadnoteckiej” Czarnków
2011; Dokumenty i informacje synowej Kazimiery Skrzypczak z domu Golik z 2010 r.
 

linki :

powrót do poprzedniej strony | do góry