Powstańcze biografie

Szpotek Feliks

Szpotek Feliks (1899-1978), sierż., ur. 17.11.1899 r. w Ratajach koło Łobżenicy. Syn Jana i Franciszki z domu Zasada. Szkołę powszechną ukończył w Łobżenicy. Z zawodu był rolnikiem.
Po wybuchu Powstania Wielkopolskiego potajemnie, w furze siana, przekroczył granicę i dostał się do Nakła, gdzie wstąpił w szeregi powstańcze. Po zakończeniu powstania pozostał w Wojsku Polskim do 1924 r.
Za zasługi wojenne otrzymał gospodarstwo rolne w Grabównie. Po wybuchu II wojny światowej całą rodzinę wywieziono do obozu w Potulicach. W trakcie przejazdu do Potulic został aresztowany przez hitlerowców, przewieziony do Piły, a następnie wywieziony do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen (z którego szczęśliwie powrócił w listopadzie 1945 r.). Żonę z dziećmi wywieziono z Potulic na roboty przymusowe w rejon Gdańska, skąd w 1945 r. powrócili do Grabówna. Na dworcu kolejowym w Bydgoszczy sowieccy żołnierze zabrali im pamiątki i dokumenty po mężu.
Po 1945 r. był wielokrotnie, bezskutecznie, namawiany do wstąpienia w szeregi pracowników Urzędu Bezpieczeństwa. Dopiero 13.12.1976 r. otrzymał uprawnienia Inwalidy Wojennego (Książka Inwalidy Wojennego nr 7270 z 13.12.1976).
Zawarł 24.09.1924 r. związek małżeński z Kazimierą Kozera (28.11.1907-10.05.2002). Był ojcem 4 dzieci: synów Józefa (ur. 28.02.1933) i Feliksa Zenona (ur. 9.06.1937) oraz córek Felicji (1931-1932) i Lidii po mężu Ratajczak (ur. 10.08.1934).
Zmarł 29.12.1978 r. i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Grabównie. Obok męża w 2002 r. spoczęła jego żona Kazimiera. Grób istnieje (2010).
Nazwisko Feliksa Szpotka znajduje się na tablicy pamiątkowej poświęconej powstańcom wielkopolskim w Miasteczku Krajeńskim.

autor publikacji : Wojciech Kicman

bibliografia : Na podstawie dokumentów i informacji udzielonej przez Feliksa Szpotka (syna),a spisanych przez Jolantę Herdzik i Szymona Kunka.

powrót do poprzedniej strony | do góry