Powstańcze biografie

Szczepaniak Bronisław

Szczepaniak Bronisław (1896-1975), ur. 1.12.1896 r. w Kcyni. Syn Wacława i Anny z domu Kajzer.
Uczestniczył w Powstaniu Wielkopolskim. W walkach w rejonie Ujścia został ranny w nogę, a odłamek pozostał w niej aż do jego śmierci. Po zakończeniu działań powstańczych uczestniczył w wojnie z bolszewikami w 1920 r.
Za uczestnictwo w wojnie 1920 r. otrzymał propozycję nadania ziemi i osiedlenia się na Polesiu, z której jednak z uwagi na panujące tam trudne warunki nie skorzystał.
Miał opinię spokojnego, prawego i uczciwego oraz bardzo pracowitego człowieka. Nie miał stałej pracy. Pracował dorywczo w lasach i na budowach, po 1939 r. przy wyrębie lasów, a po 1945 r. przy budowie i naprawie lokalnych dróg.
Zawiódł się na władzy, która nie załatwiła mu nawet świadczeń z tytułu inwalidztwa wojennego.
Po 1920 r. zawarł związek małżeński z Martą Ciepłuch pochodząca z Mościsk koło Wysokiej. Był ojcem 4 córek: Wiktorii, po mężu Kowalkowskiej (ur. 1922); Heleny, po mężu Zager (ur. 1924); Stanisławy (ur. 1925) oraz Anny, po mężu Uliczka (ur. 1930). Bronisław Szczepaniak był katolikiem, natomiast żona i 2 córki były świadkami Jehowy.
Po 1960 r. pomimo różnych przeszkód ubiegał się o wyjazd do siostry Konstancji, przebywającej we Francji. Wyjazd doszedł do skutku w 1966 r., przebywał tam 3 miesięce.
Zmarł 10.04.1975 r. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Miasteczku Krajeńskim. W grobie tym spoczywa również jego żona Marta.
Nazwisko Bronisława Szczepaniaka znajduje się na tablicy pamiątkowej poświęconej powstańcom wielkopolskim w Miasteczku Krajeńskim.

autor publikacji : Wojciech Kicman

bibliografia : Na podstawie informacji udzielonej przez Annę Uliczka, a spisanych przez Jolantę Herdzik i Arkadiusza Kluka.

powrót do poprzedniej strony | do góry