Powstańcze biografie

Polachowski Kazimierz

Polachowski Kazimierz (1893-1941), ur. 22.12.1893 r. w Buszewie, pow. Wągrowiec. Syn Jana i Marianny Karpińskiej. Ojciec był robotnikiem. Rodzina po 1900 r. mieszkała w Szamocinie.
Po wybuchu Powstania Wielkopolskiego w ramach oddziału z Szamocina uczestniczył w walkach na linii Szamocin - Wysoka. 15.02.1919 r. rozpoczął służbę w Wojskach Wielkopolskich. Służył w 58. Pułku Piechoty, który stacjonował w Inowrocławiu.
Po 1922 r. przebywał jako robotnik we Francji wraz ze swoją narzeczoną Anną Starkowską (30.06.1901-14.10.1987), która pracowała w farbiarni w Lyon. W 1923 r. we Francji zawarli związek małżeński. Po powrocie w 1929 r. z Francji zamieszkali w Szamocinie, gdzie Kazimierz przez kilka lat był radnym.
Należał do Związku Powstańców Wielkopolskich, co zostało potwierdzone nadaniem mu Dyplomu Związku Weteranów Powstań Narodowych pod nr 9504, a 10.10.1935 r. zostało potwierdzone zapisem w kartotekach archiwum Dowództwa Okręgu Korpusu VII w Poznaniu pod nr 17117.
W sierpniu 1939 r. został zmobilizowany do Batalionu Obrony Narodowej, z którym dotarł do Kutna. Wracając do Szamocina, został uprzedzony o poszukujących go gestapowcach. Ukrywał się przed aresztowaniem w lasach pod Szamocinem. W trakcie pobytu w Pile, gdzie załatwiał legalizację dokumentów, został zdradzony przez miejscowego volksdeutscha i wydany gestapo. Był więziony w Pile (gdzie podejmował nieudaną próbę ucieczki) i Poznaniu, a następnie skierowany do obozu w Oświęcimiu. Tu został przywieziony 11.10.1941 r. jako „Polak polityczny”. Nadano mu obozowy numer 21468. W końcu grudnia 1941 r. do rodziny przyszedł gestapowiec z dokumentem (zachowanym przez syna Romana), w którym napisano: "Kazimierz Polachowski zginął 25 grudnia 1941 r. o godz. 8.50”, a rodzina może jechać po jego prochy.
Kazimierz Polachowski był ojcem 3 synów: Henryka (1925-1986), urodzonego we Francji, a zmarłego i pochowanego w Słubicach, oraz Jerzego (ur. 1930) i Romana (ur. 1938), którzy urodzili się w Szamocinie, a obecnie mieszkają w Pile.
Żona Kazimierza Anna (mieszkająca na ul. Buczka 24/17) zmarła w Pile i tu została pochowana na cmentarzu komunalnym.
Za działalność niepodległościową i patriotyczną został 27.06.1938 r. odznaczony Medalem Niepodległości (leg. nr 38058).
Jego nazwisko widnieje na pamiątkowej tablicy umieszczonej we wnętrzu kościoła poewangelickiego w Szamocinie.

autor publikacji : Wojciech Kicman

bibliografia : Na podstawie dokumentów udostępnionych przez syna Romana.

powrót do poprzedniej strony | do góry