Powstańcze biografie

Baszkiewicz Franciszek

Baszkiewicz Franciszek (1887-1980), s. Józefa i Katarzyny z domu Wojciechowskiej. Ur. 17.07.1887 r. w Turzy, w dawnym powiecie wągrowieckim. Od 7. roku życia uczęszczał do siedmioklasowej szkoły powszechnej w Kcyni. Po ukończeniu nauki pracował wspólnie z rodzicami. Po ukończeniu 18. roku życia udał się na emigrację zarobkową do Dortmundu. Tam najął się jako robotnik w walcowni żelaza. Gdy miał 21 lat, powołany został do niemieckiego wojska. W latach 1908-1910 służył w Kołobrzegu (Kolberg). Po odbyciu służby wojskowej wrócił do Kcyni. W 1913 r. zawarł związek małżeński ze Stanisławą z domu Kujawą, która pochodziła z Kcyni. Z chwilą wybuchu I wojny światowej w 1914 r. powołany ponownie do wojska. Trafił do Inowrocławia, a następnie skierowany został na front wschodni. Po zakończeniu wojny powrócił do Kcyni i w styczniu 1919 r. przystąpił do Powstania Wielkopolskiego. Walczył z bronią w ręku pod dowództwem ppor. Jana Sławińskiego w kompanii kcyńskiej, m.in. pod Szczepicami, Studzienkami i Szubinem. Następnie służył w szeregach 3. Płk. Strzel. Wlkp., później przemianowanego na 57. pp. W sierpniu 1919 r. został przeniesiony do Obrony Krajowej we Lwówku koło Poznania, a następnie do garnizonu w Inowrocławiu. Z wojska wrócił w 1920 r. Jego udział w powstaniu jeszcze w okresie międzywojennym potwierdziło Centralne Archiwum Wojskowe w Warszawie.
Po powrocie z wojska, od 1921 r. do 1939 r., pracował na kcyńskiej kolei jako robotnik. Na tym samym stanowisku pracował dalej w czasie hitlerowskiej okupacji. Pracę na PKP kontynuował także po wojnie, a w 1957 r. przeszedł na emeryturę. W 1966 r. odznaczono go Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, a w 1974 r. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł w lipcu 1980 r.

autor publikacji : Kamila Czechowska

bibliografia : Archiwum Zarządu Oddziału ZKRP i BWP w Bydgoszczy. Obecnie w CAW w Warszawie.

powrót do poprzedniej strony | do góry