Powstańcze biografie

Golik Leon

Golik Leon (1898-1982), ppor., ur. 19.02.1898 r. w miejscowości Dębe k. Czarnkowa. Syn Jana (ur. 1854) i Józefy z Krakowiaków (ur. 14.09.1859). Ojciec prowadził w Dębe gospodarstwo rolne. Miał 9 rodzeństwa: braci: Władysława, Ignacego, Józefa i Sylwestra oraz siostry: Benginę, Zuzannę, Marię, Stanisławę i Salomeę (8.12.1890-29.07.1962). Szkołę powszechną ukończył w Dębe i pracował w gospodarstwie ojca. W 1916 r., po ukończeniu 18 lat, został wcielony do armii pruskiej i walczył na froncie zachodnim we Francji.
W grudniu 1918 r. znalazł się w Poznaniu i wspólnie ze starszym bratem Józefem (17.10.1894-30.07.1983) od 5 stycznia 1919 r. brał udział w Powstaniu Wielkopolskim w rejonie Jarocina. Jego dowódcą był Maksymilian Włodarczak.
Po 1920 r. pracował m.in. jako dekarz, a następnie: jako dróżnik na odcinku drogowym Czarnków 26.04.1933-28.07.1936, w tartaku w Czarnkowie 16.11.1936-26.05.1938, ponownie jako dróżnik na odcinku drogowym Czarnków 17.05.1938-25.09.1938, w fabryce dywanów WAWEL Stanisława Klusa w Lubaszu 16.11.1938-1939, w fabryce dywanów WAWEL pod zarządem niemieckim aż do 1945 r., w Zarządzie Nieruchomości Miejskich w Trzciance 1.01.1948-17.10.1950, w Państwowym Gospodarstwie Rolnym w Trzciance 1.08.1951-27.04.1957, skąd przeszedł na zasłużoną emeryturę.
Należał do Koła Powstańców Wielkopolskich przy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Trzciance (leg. nr 130088).
Rada Państwa 13.12.1971 r. za udział w Powstaniu Wielkopolskim mianowała go na stopień podporucznika Wojska Polskiego.
Często w mundurze powstańca wielkopolskiego występował na uroczystościach państwowych oraz uczestniczył w spotkaniach z młodzieżą.
Zawarł związek małżeński 26.10.1926 r. z Anną Elsner z Lubasza (22.07.1903-7.04.1981). Był ojcem 5 dzieci, synów: Felicjana (ur. 8.05.1929) i Mariana (ur. 20.07.1930), oraz córek: Kazimiery (ur. 10.01.1928), Danieli (ur. 29.09.1934) i Heleny (24.12.1939-30.11.1992, zmarłej i pochowanej w Trzciance).
Mieszkał z rodziną w Lubaszu do 1948 r., a następnie w Trzciance przy ul. Dąbrowskiego 29.  Wspólnie z żoną 26.10.1976 r. obchodził pięćdziesięciolecie pożycia małżeńskiego,  udekorowani zostali Medalami „Za Długoletnie Pożycie Małżeńskie”.
Za udział w Powstaniu Wielkopolskim oraz działalność społeczną był odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym oraz Dyplomem Uznania z okazji 50. rocznicy Powstania Wielkopolskiego.
Zmarł 19.10.1982 r. w Pile. Został pochowany zgodnie ze swoim życzeniem w mundurze powstańca wielkopolskiego na Cmentarzu Komunalnym w Pile, kwat. 4/B-10-14. Na nagrobku widnieje napis: "P.por. Powst. Wlkp." W grobie tym została pochowana jego żona Anna oraz zięć Walerian Skrzypczak (30.11.1922-10.09.1988).

Opracował Wojciech KICMAN Piła sierpień 2012.

autor publikacji : Wojciech Kicman

bibliografia : W. Kicman Golik Leon (1898 -1982) [biogram w:] t. VIII Słownika; Archiwum Prezydenta RP – wniosek o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego; informacje i dokumenty córki Kazimiery Skrzypczak udzielone w lipcu 2010.

powrót do poprzedniej strony | do góry