Powstańcze biografie

Bąk Leon

Bąk Leon (1892-1948), kpr., ur. 6.04.1892 r. w miejscowości Sowy koło Rawicza (poczta Pakosław). Syn Szczepana i Marii. Rodzice byli rolnikami. Szkołę powszechną ukończył w Sowach. Początkowo pomagał w gospodarstwie rolnym ojca, a następnie wyemigrował do Niemiec, gdzie pracował w kopalni węgla.
W grudniu 1918 r. powrócił do domu i przystąpił do oddziałów powstańczych. Walczył w rejonie Rawicza, a następnie został wcielony do Armii Wielkopolskiej, w której dosłużył się stopnia kaprala.
Po zakończeniu działań wojennych w 1922 r. został właścicielem gospodarstwa rolnego w Brzostowie koło Miasteczka Krajeńskiego.
Po wybuchu II wojny światowej został aresztowany i więziony w pobliskim Grabownie. W 1942 r. wraz z całą rodziną został przesiedlony do nieistniejącego dziś przysiółka Brzostowice, na małe i zaniedbane gospodarstwo.
W 1922 r. zawarł związek małżeński z Pelagią (19.12.1897-22.07.1974). Był ojcem 5 dzieci, 3 synów: Leona (31.07.1923-21.04.2008), Floriana (11.01.1926-4.07.1982) i Zygmunta (ur. 7.04.1939) oraz 2 córek: Pelagii (19.10.1924-3.07.1937) i Ludwiki (ur. 12.08.1927).
Leon Bąk zmarł w Brzostowie 15.03.1948 r. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Miasteczku Krajeńskim. Jego pogrzeb był dużą manifestacją patriotyczną, co potwierdzają zachowane przez rodzinę zdjęcia. W 1974 r. obok męża spoczęła jego żona Pelagia. Grób zachował się do czasów współczesnych (2010).
Nazwisko Leona Bąka znajduje się na tablicy pamiątkowej poświęconej powstańcom wielkopolskim w Miasteczku Krajeńskim.

autor publikacji : Wojciech Kicman

bibliografia : Na podstawie informacji udzielonej przez Marię Bąk, a spisanej przez Jolantę Herdzik i Szymona Kunka opracował Wojciech Kicman. Piła lipiec 2010.

powrót do poprzedniej strony | do góry