Powstańcze biografie

 Szukaj w bazie danych 

  A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N Ń O P R S Ś T U W Y Z Ż    

Moellenbrock Tadeusz

Moellenbrock Tadeusz (1894-1976), ur. 29.05.1894 r. jako syn Józefa Moellenbrocka, gorzelanego, i Stanisławy Tomaszewskiej w Dzierzążnie powiat Mogilno. Po ukończeniu szkoły podstawowej uczęszczał do gimnazjum humanistycznego w Poznaniu. Ukończył je w 1914 r. Od kwietnia 1915 r. powołany do służby wojskowej, brał udział w I wojnie światowej jako żołnierz niemiecki. W 1918 r. skończył służbę w pruskim wojsku w stopniu sierżanta. W grudniu 1918 r. powrócił do domu w Paruszewie (gmina Strzałkowo). Na wieść o wybuchu powstania udał się do Poznania, jednak tam sytuacja była już opanowana. Udał się więc do Wrześni, gdzie formowano wtedy kompanię karabinów maszynowych pod dowództwem Alojzego Nowaka.
Wywodząca się z granicznej strzałkowskiej kompanii Wach- und Sicherheitsdienst wrzesińska kompania pod dowództwem Alojzego Nowaka utworzona 8.12.1918 r. wyruszyła 7.02.1919 r. o godz. 17.00 transportem kolejowym przez Gniezno, Damasławek do Żnina. Postawione wówczas zadanie dotyczyło zdobycia następnego dnia Szubina. Niestety, wskutek błędów oddziały polskie pod dowództwem Wiewiórowskiego poniosły klęskę. Oddział Nowaka stanowił odwód i osłaniał wycofujące się po klęsce grupy do Żnina, a później wobec decyzji barona Lerchenfelda o wycofaniu się oddziałów żnińskich do Gniezna. Oddziały wrzesińskie dotarły tam po ciężkim, forsownym marszu i przejeździe skrajnie wyczerpane. Wśród nich był sierż. Tadeusz Moellenbrock. Klęska ta spowodowała, że następny atak na Szubin 11.01.1919 r. został lepiej przygotowany, a uderzenie wykonano z sukcesem większą siłą.
Następnie pełnił służbę na froncie w Rynarzewie, później w Sokołowie pod Budzyniem i wreszcie pod Chodzieżą (stanowisko Dreihausen pod Radwonkami) oraz na froncie łabiszyńskim pod Jeżewem. 6.02.1919 r. objął jako sierżant dowództwo 2. kompanii ckm-ów w 2. batalionie (budzyńskim) 4. Płk. Strzel. Wlkp. po por. Alojzym Nowaku. Dekretem nr 43 zamieszczonym w Tygodniku Urzędowym Naczelnej Rady Ludowej w Poznaniu nr 8 z dnia 25.04.1919 r. sierż. Tadeusz Moellenbrock został mianowany podporucznikiem. 26 lipca tego roku rozkazem Dowództwa Głównego Wojsk Polskich pułk wszedł w skład oddziałów, które odchodzą na front litewsko-białoruski. Po przybyciu na front pułk bierze udział w ofensywie na Mińsk i Bobrujsk, później cały wysiłek wojenny wojny bolszewickiej i kampanii gen. Żeligowskiego.
Rozkazem L 978/IV z dnia 31.01.1920 r. został przeniesiony z batalionu zapasowego 58. pp. do centalnego oddziału zapasowego ciężkich karabinów maszynowych w Poznaniu. Służbę wojskową skończył w 58 pp.
Po wojnie bolszewickiej uzyskał awans w dniu 25.11.1920 r. na stopień porucznika.
W 1921 r. rozpoczął studia prawniczo-ekonomiczne. W roku akademickim 1923/24 ukończył studia w zakresie nauk prawnych na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego, uzyskując 24.01.1924 r. dyplom nauk prawnych. Od kwietnia 1924 r. rozpoczął aplikację sądową w Wejherowie i zdał 23.02.1927 r. egzamin sądowy. 21.05.1931 r. został mianowany asesorem sądowym Sądu Apelacyjnego w Poznaniu.
Następnie wybrał zawód adwokata i osiadł w Inowrocławiu. Tam zamieszkał przy ul. Królowej Jadwigi 46/3. Brał udział w II wojnie światowej w stopniu kapitana, z przydziałem do Komendy Twierdzy Toruń, następnie Komendy Chełm Lubelski i Kowel.
Po zakończeniu kampanii wrześniowej wrócił do Inowrocławia, skąd po aresztowaniu i jednomiesięcznym pobycie w więzieniu uciekł do Generalnej Guberni, do Szczekocin (powiat Jędrzejów) w wojwództwie kieleckim, i tam mieszkał przy ul. Głównej, później od 8.08.1944 r. w Krzelowie gmina Mstyczów. Wykonywał zawód adwokacki aż do zakończenia wojny. Po wojnie wrócił do Inowrocławia, gdzie kontynuował zawód adwokata w kancelarii adwokackiej. Członek Wojewódzkiej Rady Adwokackiej w Bydgoszczy w latach 1945-1950 i 1956-1967. Był działaczem stowarzyszenia kombatanckiego, członkiem ZBoWiD od 19.11.1964 r., gdzie sprawował funkcję przewodniczącego Sądu Koleżeńskiego Oddziału.
Z małżeństwa z Ireną (19.08.1923-2.01.1996) urodziła się córka Ewa (zamężna, Kostrzewa, córka Katarzyna).
Zmarł 11.05.1976 r. i został pochowany na Cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu.
Odznaczony: Krzyżem Walecznych nr 1982 w dniu 8.10.1921 r., Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski w dniu 10.01.1970 r., Krzyżem Powstańczym w dniu 25.01.1968 r.

Biogram powstał przy wydatnej pomocy córki Ewy Moellenbrock - Kostrzewy.
Michał Pawełczyk

autor publikacji : Michał Pawełczyk

linki :

powrót do poprzedniej strony | do góry