Powstańcze biografie

Codrow Józef

Codrow Józef (1894-1919), s. Józefa, rolnika, i Julianny z domu Szulc. Ur. 10.01.1894 r. w Dąbrówku, dawny powiat wyrzyski. W 1905 r. ukończył szkołę powszechną w Kcyni, a następnie uczęszczał do Gimnazjum Męskiego w Nakle, które ukończył w 1912 r. Należał do Towarzystwa Tomasza Zana, a według T. Jabłońskiego, utrzymywał również kontakty z Polskimi Drużynami Strzeleckimi w Małopolsce. W 1912 r. wstąpił do Seminarium Duchownego w Poznaniu. Dwa lata później jako kleryk zmobilizowany został do armii niemieckiej. Służył w jednostce sanitarnej. W listopadzie 1918 r., będąc w stopniu feldwebel (sierżant), zdezerterował z wojska i udał się do Kcyni, gdzie włączył się w przygotowania do powstania. 27.12.1918 objął dowództwo oddziału kcyńskiego. 8.01.1919 r., dowodząc tym oddziałem w walkach o Szubin, wdarł się do miasta, zajmując ul. Glinnicę i stodoły przy szosie bydgoskiej. Wskutek spóźnionego natarcia kompanii ppor. Jana Sławińskiego oddział Codrowa został otoczony i poniósł ciężkie straty. Codrow ciężko ranny, podobnie jak kilku innych rannych powstańców, został zamordowany przez Niemców.

autor publikacji : Bogusław Polak

bibliografia : Polski Słownik Biograficzny, t. 4, s. 92-93; T. Jabłoński, Lista strat, Warszawa 1936, s. 12; Bój o Szubin (wg indeksu), Na froncie północnym, s. 122-124 127,132-133; B. Polak, Dowódcy Powstania Wielkopolskiego 1918-1919; Słownik biograficzny powstańców wielkopolskich 1918-1919, pod red. A. Czubińskiego i B. Polaka, Poznań 2002.

powrót do poprzedniej strony | do góry