Powstańcze biografie

Libner Maksymilian

Libner Maksymilian (1897-1976), s. Marcina i Władysławy z domu Gawrych. Ur. 26.09.1897 r. Ukończył szkołę powszechną. Został powołany 3.03.1916 r. do wojska niemieckiego. Uzyskał przydział do 17. Płk. Art. Konnej stacjonującego w Bydgoszczy. Jako ochotnik 27.12.1918 r. wstąpił do powstającej kompanii trzemeszeńskiej. Brał udział w walkach frontu północnego pod Zdziechową, Mogilnem, Inowrocławiem, Łabiszynem, Rynarzewem i Bydgoszczą. 2.02.1919 r. został ranny w rękę pod Rynarzewem. Po wyleczeniu kontuzji otrzymał przydział do 16. Płk. Uł. Wlkp. Walczył na froncie polsko-bolszewickim, gdzie brał udział w działaniach pod Koziatynem, Równem i Kijowem. Pod Równem 5.07.1920 r. odniósł rany w nogę. Po wyleczeniu ran w szpitalu wojskowym w Bydgoszczy powrócił do 16. Płk. Uł. Wlkp., zasilając szeregi szwadronu zapasowego. Pracował jako pisarz. Zwolniony ze służby wojskowej 7.07.1925 r. Zamieszkał w Wymysłowie Dolnym, gdzie pracował jako murarz. Jego udział w Powstaniu Wielkopolskim zaświadczali m.in.: mjr rez. Wlekliński i Władysław Surdyk – obaj mieszkający w Trzemesznie. Starał się o przyznanie Krzyża lub Medalu Niepodległości przez Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości w Warszawie, ale w 1934 r. i w roku następnym wnioski zostały odrzucone. Posiadał Krzyż Walecznych. Zmarł 20.01.1976 r.

autor publikacji : Jarosław Odrobiński

bibliografia : J. Odrobiński, Powstanie Wielkopolskie 1918-1919 w Mroczy i okolicy. 90 rocznica wydarzeń, Mrocza 2008, s. 104.

powrót do poprzedniej strony | do góry