Powstańcze biografie

Grubich Antoni

Grubich Antoni (1894-1983), s. Jakuba i Katarzyny. Ur. 11.11.1894 r. w Mroczy. Z wykształcenia robotnik. Jeszcze w grudniu 1918 r. wstąpił do mroteckiego oddziału Franciszka Borzycha. Od początku stycznia 1919 r. do 18.02.1919 r. uczestniczył w Powstaniu Wielkopolskim. Brał udział w rozbrajaniu posterunków niemieckich w Mroczy 2.01, a następnie w działaniach w okolicy miasta rodzinnego pod dowództwem Karola Koczorowskiego z Witosławia i sierż. Borzycha. W dniach 5/6.01 walczył o Mroczę, później pod Nakłem, Paterkiem oraz Kcynią. Po powstaniu służył do 1920 r. w 3. Płk. Lotniczym w Poznaniu-Ławicy. Po zakończeniu służby wojskowej udzielał się m.in. w Związku Powstańców Wielkopolskich Koło w Mroczy, był członkiem Związku Byłych Uczestników Powstań Narodowych RP 1914/1919, grupa w Mroczy, skąd otrzymał 5.01.1925 r. odznakę powstańczą nadaną przez Zarząd Główny ZBUPN z Warszawy. Posiadał też Krzyż Rady Ludowej Miasta Poznania. Oficjalnie zweryfikowano go jako powstańca wielkopolskiego i ujęto w ewidencji Biura Historycznego DOK VII w Poznaniu pod nr 12149. Świadkami jego uczestnictwa w powstaniu byli: Franciszek Bębnista, Władysław Heidenreich  i Antoni Balik.  Mimo starań w latach 1931-1936 nie otrzymał Krzyża Niepodległości. Podczas II wojny światowej przechowywał sztandar Powstańców Wielkopolskich koła Związku Powstańców Wielkopolskich z Mroczy. Zmarł  7.02.1983 r.

autor publikacji : Jarosław Odrobiński

bibliografia : CAW, Dyplom nr 3906 zaświadczający udział w Powstaniu Wielkopolskim nadany przez Związek Byłych Uczestników Powstań Narodowych; CAW, Protokół nr 107 posiedzenia Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości z dnia 2.03.1936 r. (wraz z wnioskiem Grubicha Antoniego z dnia 21.03.1931 r. o przyznanie Krzyża Niepodległości), odrzucający wniosek o nadanie Krzyża Niepodległości.

powrót do poprzedniej strony | do góry