Powstańcze biografie

Czarnecki Władysław

Czarnecki Władysław (1898-1968), s. Romana i Marianny z domu Figiel. Ur. 25.07.1898 r. w miejscowości Dębe pod Czarnkowem. Ukończył 7 klas szkoły powszechnej w Dębe. Po ukończeniu edukacji pracował na gospodarstwie rodziców. W 1917 r. powołany do niemieckiego wojska, w którym przebywał do grudnia 1918 r. Na wieść o wybuchu Powstania Wielkopolskiego uciekł do domu z koszar w Schneidemühl (Piła). W szeregach powstańczych znalazł się w Czarnkowie 30.12.1919 r., służąc pod bezpośrednim dowództwem ppor. Króla, w ramach obornickiej grupy operacyjnej na odcinku Czarnków – Romanowo – Jabłonowo. Walczył m.in. w okolicach Czarnkowa, Chodzieży i pod Mieczkowem nad Notecią. Później znalazł się w 9. Płk. Strzel Wlkp., przemianowanym w lutym 1920 r. na 67. pp. Z jednostką tą lato 1919 r. spędził nad Notecią, natomiast jesienią na pograniczu Wielkopolski i Śląska. W lutym 1920 r. trafił na front litewsko-białoruski. Podczas sierpniowej kontrofensywy przeciwko armii bolszewickiej pułk nacierał na Nasielsk. Pod koniec miesiąca dotarł do granicy z Niemcami. Jeszcze we wrześniu 1920 r. znalazł się na granicy polsko-litewskiej. Po zakończeniu działań wojennych Czarnecki przeniesiony został do Warszawy, do Żandarmerii Wojskowej, a później do Policji Państwowej. Po opuszczeniu służby mundurowej zatrudnił się w Urzędzie Skarbowym w Wyrzysku. W okresie międzywojennym pracował również w nakielskiej wytwórni win. Jego udział w Powstaniu Wielkopolskim został pozytywnie zweryfikowany i potwierdzony przez Biuro Historyczne DOK VII w Poznaniu zaświadczeniem z dnia 14.01.1937 r. W trakcie okupacji niemieckiej pracował przymusowo w Łęgnowie pod Bydgoszczą. Mieszkał w Nakle przy ul. Bydgoskiej. Po wojnie odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym (1962). Zmarł w 1968 r.

autor publikacji : Sławomir Łaniecki

bibliografia : Archiwum Zarządu Oddziału ZKRP i BWP w Bydgoszczy. Obecnie akta w CAW w Warszawie.

powrót do poprzedniej strony | do góry