Powstańcze biografie

Chrościnski Władysław

Chrościnski Władysław (1894-1978), s. Andrzeja i Anny z domu Kieliszek. Ur. 11.04.1894 r. w Turzynie koło Kcyni. W latach 1901-1908 uczęszczał do szkoły powszechnej w Krzepiszynie. W 1905 r. wziął udział w strajku szkolnym. Po ukończeniu szkoły przez jakiś czas był przy rodzicach, a następnie w 1911 r. podjął pracę w Bydgoszczy. W 1912 r. wyjechał w poszukiwaniu lepszych zarobków do Kolonii nad Renem. W 1915 r. powołany do wojska niemieckiego. Walczył na froncie francuskim. 24.12.1918 r. powrócił do domu.
Do Powstania Wielkopolskiego przystąpił 1.01.1919 r., wstępując w szeregi kompanii kcyńskiej pod dowództwem ppor. Jana Sławińskiego. Walczył w szeregach powstańczych do maja 1919 r. Uczestniczył w walkach na froncie północnym pod Szubinem, Szczepicami, Studzienkami, Paterkiem i Jaktorowem, m.in. rekwirował Niemcom broń. Pod dowództwem Stanisława Marchwińskiego wraz ze swoim oddziałem obsadzał dworzec kolejowy i pocztę w Zalesiu i Pińsku. W maju 1919 r. znalazł się w szeregach powstającego 9. Płk. Strzel. Wlkp. Następnie walczył na odcinku południowym frontu powstańczego w Krotoszynie, Lesznie i Rawiczu. Na początku 1920 r. jego macierzystą jednostkę przemianowano na 67. pp. W lutym trafił na front litewsko-białoruski. Brał udział w całej kampanii wschodniej wojny z bolszewikami. 23.11.1920 r. został zwolniony z wojska w stopniu kaprala i powrócił do domu.
8.05.1921 r. wstąpił w związek małżeński z Martą z domu Wojewódzką. Małżonkowie doczekali się 2 synów i córki. Od 21.08.1922 r. pracował na PKP w Bydgoszczy jako rzemieślnik. Z dniem 1.01.1929 r. wstąpił do Związku Powstańców Wielkopolskich w Bydgoszczy. Za udział w powstaniu został odznaczony Krzyżem Walecznym Zarządu Głównego Związku Bojowników Powstań Narodowych (1930), następnie Medalem Niepodległości Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej (1932), a także Medalem Niepodległości za Wojnę 1918-1921 r. przyznanym na wniosek Związku Powstańców Wielkopolskich Zarząd Główny w Poznaniu (1938). Doceniony został także przez PKP, gdzie pracował. Dyrekcja Kolei Państwowych w Gdańsku przyznała mu Medal 10-lecia Odzyskania Niepodległości (1928), natomiast Dyrekcja Okręgowych Kolei Państwowych w Toruniu Brązowy Medal za Długoletnią Służbę (1938).
Gdy wybuchła II wojna światowa, wraz z rodziną uciekł przed zbliżającym się frontem w rejon Warszawy. Po miesiącu powrócił do Bydgoszczy i w czasie okupacji pracował w Łęgnowie na kolei. Mimo nacisków okupanta nie przyjął 3. grupy niemieckiej listy narodowościowej. Od 29.01.1945 r. pracował znów na kolei, by 31.12.1957 r. przejść ostatecznie na emeryturę.
Centralne Archiwum Wojskowe w Warszawie zaświadczyło, że Władysław Chrościnski był zweryfikowany przed 1939 r. jako powstaniec wielkopolski i ujęty w ewidencji Biura Historycznego DOK VII w Poznaniu pod nr 20222. Jego zasługi dla ojczyzny uznane zostały także po wojnie. Władze państwowe przyznały mu Srebrny Krzyż Zasługi (1957), Wielkopolski Krzyż Powstańczy (1957), Srebrny Krzyż „Za Długoletnie Pożycie Małżeńskie" (1971) oraz Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1972). 13.12.1971 r. otrzymał awans na stopień ppor. rez. podpisany przez Radę Państwa. Zmarł 28.03.1978 r.

autor publikacji : Kamila Czechowska

bibliografia : Archiwum Zarządu Oddziału ZKRP i BWP w Bydgoszczy. Obecnie w CAW w Warszawie.

powrót do poprzedniej strony | do góry