Powstańcze biografie

Boguszyński Józef

Boguszyński Józef (1888-1979), s. Kazimierza i Franciszki. Ur. 29.01.1888 r. w Turzy, w powiecie wągrowieckim. Od 1896 r. do 1902 r. uczęszczał do miejscowej szkoły powszechnej. Po ukończeniu nauki pracował jako fornal w majątku Próchnowo koło Margonina, należącego do Zygmunta Potulickiego. W 1909 r. został powołany do armii niemieckiej, a po odbyciu służby zasadniczej wrócił do Próchnowa. W 1914 r. ponownie zmobilizowany do wojska. Służył na froncie francuskim, gdzie 1915 r. odniósł rany. W 1918 r. wrócił z wojska. Gdy wybuchło Powstanie Wielkopolskie, przystąpił do walczących. Do powstania zaciągnął się 6.01.1919 r. Walczył pod dowództwem Maksymiliana Bartscha i Czesława Marągowskiego już 6.01 pod Margoninem, 2 dni później pod Chodzieżą, Halerowem, Młynarami i 11.01 oraz 15.01 pod Szamocinem. Szeregi powstańcze opuścił 18.02.1919 r.
Po zakończeniu powstania pracował jako robotnik rolny. W czasie II wojny światowej, także jako robotnik rolny, znalazł zatrudnienie w Stalówce koło Kcyni, w majątku przejętym przez okupanta. Po wyzwoleniu otrzymał 7 ha ziemi z gospodarstwa poniemieckiego. Choroba serca nie pozwoliła mu ciężko pracować na roli, toteż w 1959 r. sprzedał ziemię. Podjął pracę w Bydgoszczy. W 1964 r. wstąpił do koła ZBoWiD-u w Kcyni. W 1966 r. za udział w powstaniu odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, a następnie odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Rada Państwa uchwałą z dnia 26.04.1972 r. mianowała Józefa Boguszyńskiego na stopień ppor. rez. Zmarł 15.11.1979 r.

autor publikacji : Kamila Czechowska

bibliografia : Archiwum Zarządu Oddziału ZKRP i BWP w Bydgoszczy. Obecnie w CAW w Warszawie.

powrót do poprzedniej strony | do góry