Powstańcze biografie

Tomyślak Ignacy

Tomyślak Ignacy (1889-1939), s. Walentego i Józefy. Ur. 27.07.1889 r. w Nochowie koło Śremu. Po ukończeniu szkoły powszechnej pracował w rolnictwie u swego wuja Piotra Wojciechowskiego. Gdy ukończył 20. rok życia, 8.10.1909 r. rozpoczął dwuletnią służbę wojskową, którą ukończył 22.09.1911 r. Służył w 9. Płk. Art. Ciężkiej w Kolonii jako szer. 4. baterii. Po odbyciu służby wojskowej pozostał nad Renem. Od października 1911 r. do lipca 1914 r. pracował jako górnik w kopalni węgla w Westfalii. Od 8.08.1914 r. do listopada 1918 r. brał udział w I wojnie światowej w armii niemieckiej i walczył na froncie wschodnim oraz zachodnim, gdzie został dwukrotnie lekko ranny. 2.01.1919 r. jako ochotnik wstąpił w szeregi powstańcze, zasilając 2. kompanię śremską. Walczył m.in. pod Lesznem pod dowództwem ppor. Józefa Trawińskiego, byłego komendanta powstańczego podpoznańskiego Kórnika. W drugiej połowie stycznia 1919 r. brał udział w dwóch bitwach przy odpieraniu ataków niemieckich pociągów pancernych na stacji kolejowej Kąkolewo pod Lesznem. W stopniu kpr. osobiście dowodził oddziałem w bitwie o Kąkolewo 28.01.1919 r. Ponadto bił się pod Śremem, Poznaniem, Szubinem i Żninem. 1.07.1919 r. został zwolniony z szeregów powstańczych. Kilkakrotnie odznaczony. Otrzymał m.in.: Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 (1929) i Medal Dziesięciolecia Odzyskania Niepodległości (1929). W okresie międzywojennym Tomyślak pracował w sadkowskiej policji. Komenda Wojewódzka Policji Państwowej w Toruniu 17.06.1938 r. za wzorową służbę odznaczyła posterunkowego Ignacego Tomyślaka najpierw Brązowym Medalem za Długoletnią Służbę, a 27.02.1939 r. Srebrnym Medalem. Żonaty z Heleną Kiestrzyn, z którą miał 3 dzieci. Zamordowany przez hitlerowców 13.10.1939 r. w Sadkach.

autor publikacji : Katarzyna Hass

bibliografia : Archiwum rodzinne Jerzego Tomyślaka i Teresy Gołuch; G. Łukomski, B. Polak, Powstanie wielkopolskie 1918-1919, Koszalin – Warszawa 1995.

powrót do poprzedniej strony | do góry