Powstańcze biografie

Tamas Jan

Tamas Jan (1899-1987), s. Jakuba i Cecylii. Ur. 16.12.1899 r. w Dębowie. Zmobilizowany w 1918 r. do armii niemieckiej, nie wziął już udziału w walkach frontowych. Po powrocie z wojska znalazł się w szeregach powstańczych oddziału sadkowskiego. M.in. brał udział w bitwie o Wysoką 7/8.01.1919 r., a także w innych walkach powstańczych. Jako szer. służył w 9. Płk. Strzel. Wlkp. (późniejszy 67. pp.) i przeszedł ze swoją jednostką cały szlak bojowy na froncie polsko-bolszewickim. W dowód uznania za udział w walkach o niepodległość ojczyzny w 1921 r. nadano mu patent z prawem do noszenia Odznaki Pamiątkowej Wojsk Wielkopolskich. Za udział w Powstaniu Wielkopolskim otrzymał także Krzyż Wielkopolski. Po II wojnie światowej Odznaczony Złotym Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski. Otrzymał też odznaczenie „Benemerenti”, ustanowione w 1832 r. przez papieża Grzegorza XVI, a przyznawane ludziom szczególnie zasłużonym dla Kościoła katolickiego. Odznaczenie to Jan Tamas otrzymał od papieża Pawła VI, na wniosek ówczesnego proboszcza parafii Dębowo. 28.10.1923 r. ożenił się. Doczekał się 5 dzieci. Był rolnikiem, posiadał niewielkie gospodarstwo rolne (2 ha)  i najmował się do innych dorywczych prac. Należał do Polskiego Stronnictwa Ludowego oraz ZBoWiD-u. Zmarł 6.09.1987 r. i pochowany został na dębowskim cmentarzu.

autor publikacji : Katarzyna Hass

bibliografia : Archiwum rodzinne Kazimierza Tamasa z Dębowa i Cecylii Smażyk z Dębowa.

powrót do poprzedniej strony | do góry