Powstańcze biografie

Sławiński Jan

Sławiński Jan (1893-1919), s. Józefa i Marii. Ur. 26.06.1893 r. w miejscowości Laskownica, w dawnym powiecie szubińskim. Rodzice prowadzili gospodarstwo rolne wraz z młynem w miejscowości Skoczka Młyn, będącą częścią wsi Dobieszewo, położoną nad rzeczką Kcynką. Miał starszą siostrę Rozalię oraz młodsze rodzeństwo: brata Szczepana, który walczył w Powstaniu Wielkopolskim, brata Walentego i najmłodszego Tomasza. Uczęszczał do niemieckiej szkoły. Jak wielu Polaków z zaboru pruskiego powołany został do wojska niemieckiego i walczył na frontach I wojny światowej. Po powrocie do domu wstąpił do tworzącego się powstańczego wojska i walczył w jego szeregach na froncie północnym. Szer. Jan Sławiński zmarł w wyniku odniesionych ran w lazarecie w Poznaniu 12.02.1919 r. Pochowano go w rodzinnej parafii w Smogulcu, na cmentarzu, w powstańczej zbiorowej mogile. Obecnie nagrobek obok krzyża zdobi wizerunek orła znajdującego się między 2 mieczami. Po bokach znajdują się  kostki betonowe zdobione Krzyżami Virtuti Militari.

autor publikacji : Kamila Czechowska

bibliografia : Archiwum Muzeum Ziemi Szubińskiej; Archiwum rodzinne Wandy Cholewińskiej; T. Jabłoński, Lista strat powstania wielkopolskiego, Poznań 1936, s. 76.

powrót do poprzedniej strony | do góry