Powstańcze biografie

Sieradzki Sylwester

Sieradzki Sylwester (1895-1982), s. Macieja i Katarzyny z domu Pawlak. Ur. 17.12.1895 r. w Królikowie, w dawnym powiecie szubińskim. Ukończył szkołę powszechną w Wolwarku pod Szubinem. W 1913 r. zmuszony ciężką sytuacją rodzinną wyjechał do pracy w Nadrenii. W 1915 r. został wcielony do armii niemieckiej, w której pozostał do końca 1918 r. 28 grudnia powrócił do rodzinnego domu. Wkrótce wstąpił jako ochotnik w szeregi kompanii szubińskiej. Pod dowództwem Hieronima Goralewskiego walczył z bronią w ręku o oswobodzenie Szubina. Później pełnił w mieście funkcje policyjno-porządkowe, a także uczestniczył w walkach pod Rynarzewem i Łabiszynem, gdy wyrzucano Niemców z miejscowości Bagno i Rudy, oraz w bojach pod Turem, Samoklęskami, Wieszkami i Nakłem. Służbę wojskową kontynuował w Wojsku Polskim do końca kampanii na froncie polsko-bolszewickim w 1920 r., kiedy to został zwolniony do rezerwy w stopniu por. W okresie międzywojennym pracował jako robotnik leśny i mieszkał w Siedliskach, w dawnym powiecie szubińskim. W czasie okupacji niemieckiej nie zmienił narodowości i nadal pracował jako robotnik leśny. 10.03.1958 r. został członkiem ZBoWiD-u w Rynarzewie, gdzie aktywnie udzielał się aż do swojej śmierci. Odznaczony m.in.: Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 1920 r. zawarł związek małżeński z Heleną Szwed (1899-1986), z którą miał 7 dzieci: Alojzego, Reginę, Zygmunta, Marię, Stanisława (wszyscy już zmarli) oraz Annę (ur. 1936) i Genowefę (1937). Zmarł 14.08.1982 r. w Rynarzewie, pochowany został na miejscowym cmentarzu parafialnym.

autor publikacji : Piotr S. Adamczewski

bibliografia : Archiwum Zarządu Oddziału ZKRP i BWP w Bydgoszczy. Teczka osobowa S. Sieradzkiego (kwestionariusz osobowy, życiorys). Obecnie w CAW w Warszawie; Archiwum USC Szubin, Księga Zgonów USC Szubin 1982, akt zgonu S. Sieradzkiego, sygn. 138/1982; S. Strauchman, O wolność Szubina 11.01.1919, Szubin 1934; Pamiątki rodzinne w posiadaniu rodziny z Rynarzewa.

powrót do poprzedniej strony | do góry