Napis na tablicy głosi: CZEŚĆ I CHWAŁA POWSTAŃCOM WIELKOPOLSKIM. TU NA DWORCU W NOC SYLWESTROWĄ ROKU 1918 POŁĄCZONE ODDZIAŁY POWSTAŃCZE Z GOŁAŃCZY, CZESZEWA I KCYNI W ZBROJNYM NATARCIU ZMUSIŁY SILNĄ REDUTĘ GRENZSCHUTZU DO PODDANIA SIĘ I ZDOBYŁY DWORZEC I MIASTO – ZWIĄZEK BOJOWNIKÓW KOŁO KCYNIA.

Atak na kcyński dworzec poprowadził w noworoczną noc kpt. Włodzimierz Kowalski z powstańcami z Gołańczy, Czeszewa i Kcyni. „Chwytam mocno mój browning i wskakuję na rampę. Obchodzę szopę towarową i staję przed pociągiem, a równocześnie oko w oko z posterunkiem niemieckim. Niemiec ogromnie zdziwiony, patrzy na mnie. Czuję jego dech, a zarazem alkohol sylwestrowy. Nie mam odwagi go zastrzelić. Odbieram mu karabin i strzelam mu tuż nad uchem w powietrze. Niemiec się ze strachu przewraca i spada z rampy pod wagon. W tym momencie Niemcy się budzą, otwierają wagon i mierzą do mnie. Błyskawicznie wskakuję na platformę pierwszego wagonu i to ratuje moje życie. Rozpoczyna się wściekła strzelanina. Kule świstają mi ze wszystkich stron nad głową. Krzyczę na całe gardło „Bracia do wagonów!” Jeszcze jedna sekunda a już jesteśmy w wagonach. Oficer niemiecki chce uciekać na lokomotywę. Chwytają go za kołnierz. Widzę jak Niemcy niby worki z mąki wylatują z wagonów. Nasi ich wyrzucają. Jeszcze kilka sekund walka ustaje. Bierzemy do niewoli jednego oficera i 80 szeregowych, zdobywamy pięć karabinów maszynowych, kilka koni, dużo amunicji, kuchnię polową. Po stronie niemieckiej trzech zabitych, po stronie naszej strat żadnych” − wspominał WłodzimierzKowalski.